Κυριακή, Ιουνίου 25, 2017

ΜΟΥΣΕΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ


“Εκθέματα θα δω και θα επεξεργαστώ στο μουσείο το αρχαιολογικό”.

    Τα παιδιά εξοικειώθηκαν με το μουσείο ιδιαίτερα μετά την επίσκεψή μας στο μουσείο της Τεγέας, τα αινίγματα και τα παιχνίδια που πραγματοποιήθηκαν ενίσχυσαν το ενδιαφέρον τους για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Συμμετείχαν όλα τα παιδιά και το ενδιαφέρον τους ανατροφοδοτήθηκε όταν εστιάσαμε στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου. Δραματοποιήσαμε, παίξαμε, μετρήσαμε, αντιστοιχήσαμε, συνεργαστήκαμε, περιηγηθήκαμε στο διαδύκτιο, γίναμε αγγειοπλάστες με αποτέλεσμα οι παιδαγωγικοί μας στόχοι να πραγματοποιηθούν.
Το συμπεριλάβαμε στην καλοκαιρινή μας γιορτή με μία αινιγματική δραστηριότητα στην οποία συμμετείχαν και οι γονείς.






















ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
“Ταξιδεύοντας με τους ζωγράφους”.



   Στο πλαίσιο του προγράμματος “Ταξιδεύοντας με τους ζωγράφους” με αφορμή το Φθινόπωρο (Φθινόπωρο -28η Οκτωβρίου -Πόλεμος- Φύση κλπ) ξεκινήσαμε τη γνωριμία μας με τους μεγάλους ζωγράφους. Είδαμε πως οι ζωγραφοι χρησιμοποιποιούν πολλών ειδών σχήματα, χρώματα και γραμμές για να δημιουργήσουν τα έργα  τους.

    Μιλήσαμε για τα χρώματα και κάναμε μείξεις χρωμάτων.
    Ξεχωρίσαμε τα ψυχρά και τα θερμά χρώματα, φτιάξαμε πίνακες ζωγραφικής.
    Ζωγραφίσαμε με χρωματιστές κιμωλίες πάνω σε μαύρο χαρτόνι. Θαυμάσαμε τη φωτεινότητα των έργων μας.
    Σχεδιάσαμε γραμμές που μοιάζουν με βουνά, ανεμοστρόβιλους, κύματα, ρίγες καρώ.  
    Γνωρίσαμε τεχνικές ζωγραφικής (γέμισμα με γραμμές- διακόσμηση σπείρας- φύσημα με καλαμάκι Patchwork) και τις αναγνωρίσαμε σε πίνακες μεγάλων ζωγράφων (Kadinsky).
    Γνωρίσαμε τα σχήματα, τα ομαδοποιήσαμε και τέλος παίξαμε με αυτα. Τα αναγνωρίσαμε με κλειστά μάτια δια της αφής.
    Φτιάξαμε σχήματα με οδοντογλυφίδες, καλαμάκια και τουβλάκια.

Αναλύσαμε πίνακες του Kandinsky (σχήματα) Miro, Κλεε, Κλιμτ, Θεύφυλου (Λιομάζωμα), Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Γέννηση), Τσαρούχη (4 Εποχές), Μανωλίδης (Νεκρή φύση), Ν. Λύτρας (Τα κάλαντα), Μιρό, Μποτιτσέλι (Άνοιξη), Βαν Γκονγκ (Έναστρη νύχτα), Πικάσο (Πρόσωπα) και εμπνευστήκαμε μέσα από αυτούς.
Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα, τα διακοσμήσαμε και θα τα παρουσιάσουμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Φτιάξαμε τους δικούς μας πίνακες αφηρημένης τέχνης και γνωρίσαμε την αγιογραφία και φτιάξαμε τον δικό μας άγιο- προστάτη.
    Δημιουργήσαμε τη δική μας ζωντανή αναπαράσταση πίνακα ζωγραφικής (Το μήλο ΒΙΒΑΝ).
    Δραματοποιήσαμε πίνακες ζωγραφικής και εκφράσαμε τα συναισθήματα μας παρατηρώντας τους πίνακες.
    Γνωρίσαμε τους 10 ακριβότερους πίνακες του κόσμου.
    Δημιουργήσαμε φανταστικές ιστορίες για κάποιους πίνακες και παίξαμε παιχνίδια.
    Γνωρίσαμε τους αριθμούς μέσα από τους πίνακες της Εθνικής Πινακοθήκης (Ελένη Γερουλάνου).
    Εξασκηθήκαμε στη παρατηρητικότητα, φτιάξαμε αινίγματα και μαντέψαμε τίτλους πινάκων.
    Περιηγηθήκαμε εικονικά στο Internet στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου στο μουσείο Van Gogh στο Αμστερντάμ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ













  













" ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΘΕΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟ" - Νηπιαγωγείο Σταδίου

Νηπιαγωγείο Σταδίου
Αριθμός συμμετεχόντων νηπίων:18
Τίτλος εκπαιδευτικού προγράμματος:<<Γνωρίζω τον θεό Άσκληπιό>>
Στόχος δραστηριότητας:Να ανακαλύψουν ανάμεσα στα εκθέματα τις τρείς κεφαλές του θεού Ασκληπιού και να τις επεξεργαστούν.
Το σχέδιο εργασίας <<Οι 12 θεοί των αρχαίων Ελλήνων>>είναι ανεξάντλητο και προσφέρεται για πλήθος δραστηριοτήτων.Έτσι αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το Αρχαιολογικό Μουσείο της περιοχής μας.Θέσαμε τους κανόνες της επίσκεψης και του τι ακριβώς θα κάνουμε εκεί.Χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες με τα ξεχωριστά διακριτικά μας(βραχιολάκια).Κάθε ομάδα κρατούσε ένα μικρό πόστερ, το οποίο απεικόνιζε τις 3 κεφαλές και το ποιηματάκι:3 κεφαλάκια ψάχνω στα ψηλά/είναι του θεού Ασκληπιού αυτά.
Όταν τα εντοπίσαμε καθίσαμε σε κύκλους ανά ομάδα ,τα παρατηρήσαμε σιωπηλά και έπειτα σχολιάσαμε τις εμφανής διαφορές τους.Στη συνέχεια κάθε νήπιο πήρε μία φωτογραφία των 3 κεφαλών και κόβοντας την περιμετρικά, την κολλούσε σε ατομικό φύλλο εργασίας προσπαθώντας να τα βάλει στη σωστή σειρά,ανάλογα με το μέγεθος της κάθε κεφαλής(μικρό-μεσαίο-μεγάλο) και γράφοντας το όνομα του θεού όπως το φανταζόταν.
Στη συνέχεια,κάθε ομάδα ξεχωριστά,πήρε μία κεφαλή την οποία είχα προετοιμάσει να γίνει puzzle.Την συνέθεσαν και την κόλλησαν σε χαρτόνι.Ήταν περήφανα που τα κατάφεραν.
Αξιολόγηση:Αν και πρώτη φορά κάναμε εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Αρχαιολογικό Μουσείο,τα νήπια ενθουσιάστηκαν και δούλεψαν ήρεμα και προσηλωμένα στο στόχο της κάθε ομάδας. Η άμεση επαφή με τα συγκεκριμένα εκθέματα, τα γέμισε  απορίες που εξελίχθηκαν σε γόνιμο διάλογο. Ήταν θετική εμπειρία για όλους μας και σίγουρα θα το επαναλάβουμε.
(Η χρονική διάρκεια της επίσκεψης μας ,αποκλειστικά με το πρόγραμμα,ήταν 1.10΄)
























ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

  • Παρουσιάζουμε       στα παιδιά τον πίνακα του Γκουστάβ Κλιμτ «Το φιλί» και τον περιγράφουμε.  Μιλάμε για την αγάπη και για τους τρόπους με τους οποίους την εκδηλώνουμε.
  • Βάζουμε      μουσική και τα παιδιά σηκώνονται όρθια. Στη σιγανή μουσική παριστάνουν ότι μαζεύουν λουλούδια, στη δυνατή μουσική δίνουν φιλιά με το χέρι από μακριά σε όλους τους συμμαθητές τους , ενώ στην παύση αγκαλιάζουν έναν συμμαθητή τους και του δίνουν ένα φιλί στο μάγουλο. Μετά από μερικές επαναλήψεις, στην τελευταία παύση λένε στο αυτί του φίλου τους γιατί τον αγαπούν.
  • Δίνουμε      στους μισούς από ένα μεγάλο πανί που συμβολίζει το πάπλωμα. Με τη μουσική πηγαίνουν σ’έναν φίλο τους, πιάνεται κι αυτός απ’το πάπλωμα και χορεύουν μαζί. Στη συνέχεια τα ζευγάρια συνεργάζονται για να εκτελέσουν μαζί δικές μου εντολές, όπως: 1) Κρατάμε το πανί στην πλάτη μας και προχωράμε μπροστά, 2) Κρατάμε το πανί στην κοιλιά μας και προχωράμε προς τα πίσω, 3) Το πιάνουμε αντικριστά και το ανεβοκατεβάζουμε, 4) Στρώνουμε το πανί στο πάτωμα και αγκαλιαζόμαστε πάνω του, προσπαθώντας να πιάσουμε όσο λιγότερο χώρο γίνεται, 5) Στεκόμαστε όρθιοι και τυλιγόμαστε στο πανί μας, 6) Το στερεώνουμε ανάμεσα στις κοιλιές μας και προχωράμε χωρίς να μας πέσει. Τέλος στέκονται δίπλα – δίπλα και δένουμε με το πανί τα πόδια που ακουμπούν (το αριστερό του ενός με το δεξί του άλλου). Περπατούν δεμένοι και προσπαθούν να καθίσουν στα τραπέζια σε διπλανές καρέκλες.
      





  • Σε κάθε ζευγάρι δίνουμε μισό κίτρινο κανσόν Α4 για να κολλήσουν τις φωτογραφίες τους και το χρυσό πάπλωμα να τους σκεπάζει (σημ.= έχουν βάψει από την προηγούμενη μέρα μισό λευκό Α4 με χρυσή μπογιά και το’χουν κόψει σε σχήμα παπλώματος). Στη συνέχεια συνεργάζονται για να στολίσουν το πάπλωμά τους, εμπνευσμένοι απ’ τον πίνακα του Κλιμτ. Τα αγόρια κόβουν ορθογώνια διαφόρων μεγεθών από κανσόν σε 2 χρώματα, ενώ τα κορίτσια ζωγραφίζουν, κόβουν και κολλάνε λουλούδια στο πάπλωμα και τα μαλλιά τους. Τα έργα αυτά ανήκουν στα παιδιά που διάλεξαν σήμερα φίλο, τα οποία τελειώνοντας μου λένε γιατί αγαπούν τον φίλο τους και το σημειώνω σε λευκό μαξιλαράκι.






  • Την επόμενη μέρα δίνουμε τα πανιά στα άλλα μισά παιδιά για να διαλέξουν φίλο. Συνεργάζονται κι αυτοί για να εκτελέσουν δικές μου εντολές όπως: 1) Πιάνουμε το πανί μαζί και το τινάζουμε, 2) Το κάνουμε τραμπάλα και ανεβοκατεβαίνουμε εναλλάξ, 3) Τυλιγόμαστε στο πανί ξαπλωμένοι, 4) Το στερεώνουμε στις ενωμένες πλάτες μας και προχωράμε χωρίς να μας πέσει, 5) Βάζουμε ένα πλαστικό τουβλάκι στο πανί μας και το μεταφέρουμε χωρίς να μας πέσει. Τέλος τους δένουμε πάλι τα πόδια, κάθονται στα τραπέζια και συνεργάζονται για να στολίσουν το πάπλωμα της φιλίας τους, με τον ίδιο τρόπο που έγινε και χθες.



                                                  



«Οι πινελιές του κόσμου…!»

Εισαγωγή

Αφορμή για να εισβάλλουμε και να ξεναγηθούμε στον υπέροχο κόσμο της τέχνης της ζωγραφικής, στάθηκε η εκ φύσεως αγάπη μας για τα χρώματα πάνω στο χαρτί. Έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τέσσερις ζωγράφους του περασμένου αιώνα (Joan Miro –Paul Klee – Antoni Gaudi – Keith Haring) , που με το έργο , τις τεχνοτροπίες και την στάση ζωή τους σηματοδότησαν όχι μόνο την εποχή τους αλλά και τις επόμενες γενιές ζωγράφων!
Στόχοι :
Ø  Να αντιληφθούν τα διαφορετικά είδη ζωγραφικής και να μάθουν νέες τεχνοτροπίες.
Ø  Να μάθουν την επιρροή των καλλιτεχνών σε όλο τον κόσμο.
Ø  Να προωθηθεί η δημιουργικότητα, η φαντασία τους και η κριτική τους σκέψη.
Ø  Να μάθουν να εκφράζουν με διαφορετικούς τρόπους και μέσα τα συναισθήματά τους.
Ø  Να δομούν και να αναδομούν νοήματα και να εμπλουτίζουν τα εκφραστικά τους μέσα.
Ø  Να κατανοήσουν ότι η τέχνη της ζωγραφικής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις υπόλοιπες μαθησιακές περιοχές.

Προτού όμως εντρυφήσουμε στο έργο των σπουδαίων αυτών εκπροσώπων της 3ης τέχνης , συγκεντρώσαμε και καταγράψαμε τις γνώσεις μας σχετικά με την τέχνη της ζωγραφικής και τους ζωγράφους.
Ø  Το πρώτο πράγμα που αναρωτηθήκαμε και καταγράψαμε ήταν : « Πώς μπορεί να μοιάζει ένας ζωγράφος και ποια μπορεί να είναι τα εργαλεία του;». Βοηθός σε αυτή την αναζήτησή μας ήταν η ίδια μας η τάξη και συγκεκριμένα η γωνιά της ζωγραφικής. Έτσι καταλήξαμε ότι ένας ζωγράφος μπορεί να φοράει παλιά ρούχα για να μην λερώνεται και είναι «πολύ χαρούμενος , γιατί απλώς ζωγραφίζει». Επίσης παρατηρώντας τα δικά μας εργαλεία αποφασίσαμε ότι και τα εργαλεία ενός ζωγράφου είναι:
Ø  Καβαλέτο
Ø  Χαρτιά
Ø  Πινέλα
Ø  Παλέτα
Ø  Νερό (για να καθαρίζει τα χρώματά του)






Έπειτα αναρωτηθήκαμε και καταμετρήσαμε «Πόσα είδη χρωμάτων μπορεί να υπάρχουν;»

                                       

Έτσι λοιπόν αφού συγκεντρώσαμε τις ,μέχρι τώρα, γνώσεις μας ξεκινήσαμε το ταξίδι!

Joan Miro (1893-1983)




«Γεννήθηκε μεγάλος , αλλά ζωγράφιζε σαν παιδί…»
Τρία ήταν κυρίως τα έργα του Καταλανού καλλιτέχνη με τα οποία ασχοληθήκαμε : «Sonnens» ,«Self Portrait» και «Woman bird and star»
Η πρώτη μας εντύπωση από τους πίνακές του ήταν ότι «είναι λίγο αστείος , γιατί ζωγραφίζει σαν κι εμάς». Επίσης σκεφτήκαμε ότι «πρέπει να ήταν πολύ χαρούμενος, γιατί βάζει ωραία χρώματα».Έπειτα αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε αν κι εμείς, που είμαστε παιδιά, μπορούμε να αντιγράψουμε ένα έργο του , για να διαπιστώσουμε αν όντως ο Miroζωγράφιζε σαν παιδί και διαλέξαμε τον πίνακα με τίτλο «Sonnens»
 Ξεπεράσαμε κάθε αρχικό ενδοιασμό ή φόβο για το αποτέλεσμα της δουλειάς μας , αφού διαβεβαιωθήκαμε ότι λάθη στην ζωγραφική ΔΕΝ υπάρχουν! Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την φήμη που έχει ο Miro, αλλά και μας δικαίωσε, καθώς η «αντιγραφή» του πίνακα μας έδειξε ότι ο δικός μας τρόπος ζωγραφικής μπορεί να συγκριθεί με τον μεγάλο αυτό ζωγράφο!


Στην συνέχεια παρατηρήσαμε το πορτρέτο που είχε κάνει Ο Miro στον εαυτό του. Μάθαμε τι σημαίνει η λέξη «πορτρέτο» και έτσι αρχικά κάναμε κι εμείς τα δικά μας 



        



 

 Προσέχοντάς το όμως καλύτερα διαπιστώσαμε ότι ο Joan Miro είτε είχε κάνει «λάθη» είτε είχε «ξεχάσει» να βάλει χαρακτηριστικά στο πορτρέτο του κι έτσι το συμπληρώσαμε και το διορθώσαμε! 


Ο τρίτος πίνακας του Miro «Woman bird star»
 μας έκανε να είμαστε πιο προσεκτικοί στην τεχνοτροπία του κι έτσι παρατήσαμε, ότι για να κάνει τα περιγράμματα χρησιμοποιούσε πιο λεπτό πινέλο, ενώ ήταν πολύ προσεκτικός στον τρόπο που χρησιμοποιούσε τα χρώματα και τα σχήματα. Από την άλλη όμως μας μπέρδεψε ο τίτλος που είχε δώσει ο καλλιτέχνης στον πίνακά του «Γυναίκα , πουλί , αστέρι» καθώς μόνο το αστέρι μπορούσαμε να καταλάβουμε. Έτσι μάθαμε για το κίνημα των σουρεαλιστών ζωγράφων , οι οποίοι αντικατόπτριζαν στους πίνακές τους τον κόσμο έτσι όπως εκείνοι τον αντιλαμβάνονταν! Άρα κι εμείς καταλήξαμε ότι κανένας δεν μπορεί να διορθώσει τις ζωγραφιές μας καθώς πραγματικά δεν υπάρχουν λάθη στην ζωγραφική!



Paul Klee (1879-1940)

«Πίνακας είναι απλώς μια γραμμή που βγήκε περίπατο.»
Ξεκινώντας με αυτή την φράση του Klee καταγράψαμε και ονοματίσαμε τα είδη των γραμμών που γνωρίζουμε (οριζόντια, κάθετη, διαγώνια, ζικ ζακ , καμπύλη) και μετά προσπαθήσαμε να φανταστούμε, τι γίνεται ,όταν βγαίνουν βόλτα οι γραμμές πάνω στο χαρτί; Φτιάξαμε ιστορίες και ομάδες από τις γραμμές μας και μπλέξαμε τις ιστορίες του καθενός μας!  

(



Ο πίνακας που μας προσέλκυσε την προσοχή ήταν ο «Castle and sun»      Σε αυτόν τον πίνακα παρατηρήσαμε τις έντονες γραμμές και τα σχήματα που υπάρχουν , όπως επίσης μας εντυπωσίασαν οι τόνοι των χρωμάτων. Πληροφορηθήκαμε ότι ο Paul Kleeμεγάλωσε σε μια οικογένεια με πολύ μουσική καθώς και οι δυο του γονείς ήταν μουσικοί , έτσι και αυτός έπαιζε μουσική με τα χρώματα! Εστιάσαμε λοιπόν στα σχήματα και αναρωτηθήκαμε: «ποια μορφή μπορεί να παίρνουν στην καθημερινή μας ζωή;». Έτσι λοιπόν φτιάξαμε πίνακες με σχήματα που ,ενώ είναι ίδια , η μορφή και η χρήση τους είναι εντελώς διαφορετική. Πχ. ΤΡΙΓΩΝΟ μπορεί να είναι: δάχτυλα ενός τέρατος, η σκεπή ενός σπιτιού, μαλλιά ενός κοριτσιού, κομμάτι τυρί. ΚΥΚΛΟΣ: στεφάνι από λουλούδια, λαστιχάκι για τα μαλλιά, ρόδα ποδηλάτου, το «Ο» , η γη. ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ – ΟΡΘΟΓΩΝΙΟ: ένα μπαλκόνι, μια ντουλάπα, το συρτάρι που έχει ο καθένας στο νηπιαγωγείο, κουτί με παιχνίδια.
Έτσι παροτρυνθήκαμε κι εμείς χρησιμοποιώντας μόνο τις δικές μας γραμμές να φτιάξουμε τα δικά μας κάστρα, όπως ήθελε και μπορούσε ο καθένας!



        


  Το αποτέλεσμα μας δικαίωσε, αλλά δεν μας ικανοποίησε απόλυτα, καθώς σκεφτήκαμε πως κάθε κάστρο εκτός από πρίγκιπες και πριγκίπισσες έχει και δράκους (καλούς ή κακούς)! Έτσι μια γραμμή, που ξεκίνησε το ταξίδι της και πήρε πολλές μορφές, έγινε ένας δράκος που οι «φωτιές του έδειχναν τι νιώθει»!


       





Antoni Gaudi (1852 – 1926)
«Δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές και ακριβείς γωνίες στην φύση, γι’ αυτό και τα κτίρια δεν πρέπει να έχουν ευθείες γραμμές και ακριβείς γωνίες.»




Ο τρίτος ζωγράφος , τον οποίο θα γνωρίσουμε είχε διττή ιδιότητα –αρχιτέκτονας, ζωγράφος - και έγινε παγκοσμίως γνωστός , τόσο για τους πίνακές του όσο και για τα κτίρια που δημιούργησε. Αυτό που μας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν τα «κομμάτια» που ενώνει για να διακοσμήσει στα κτίριά του. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι αυτά τα κομμάτια ονομάζονται «ψηφίδες» και κάπως έτσι ερχόμαστε σε επαφή με την τεχνική του κολλάζ στην πιο άρτια εκδοχή της! Αποφασίζουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε έναν πίνακα χρησιμοποιώντας κομμάτια χαρτιού γλασέ! Αφού λοιπόν συζητήσαμε και καταλήξαμε στο περιεχόμενό του, μοιράσαμε και τις αρμοδιότητές μας. Καθένας διάλεξε τι θέλει να γεμίσει με χρώμα , αλλά και στις μεγάλες επιφάνειες βοηθήσαμε όλοι. Το αποτέλεσμα για ακόμα μια φορά μας ικανοποίησε , αν και η διαδικασία ήταν κουραστική, έτσι καταλήξαμε ότι «…Μάλλον του Gaudi του άρεσε πάρα πολύ αυτό που έκανε , γιατί εμείς κυρία έχουμε λιώσει!»
        





Στην συνέχεια είδαμε τα κτίρια που σχεδίασε και έφτιαξε ο Gaudi στην Ισπανία και μας εντυπωσίασαν όλα γιατί «μάλλον του άρεσαν πολύ τα παραμύθια κι έτσι έφτιαχνε σπίτια για παραμύθια!». Μάθαμε ότι το τελευταίο έργο του έμεινε στη μέση , γιατί πέθανε οAntoni Gaudi , η περίφημη Sagrada Familia ,όπως επίσης μάθαμε ότι οι αρχιτέκτονες και οι τεχνικοί που ανέλαβαν να το τελειώσουν , θα καθυστερήσουν πάρα πολύ , γιατί λείπει ο ίδιος για να τους βοηθήσει. Παρατηρήσαμε λοιπόν την πρόσοψη και της κάτοψη της εκκλησίας και μάθαμε , ότι ένας αρχιτέκτονας πρώτα σχεδιάζει ένα κτίριο και μετά ξεκινάει τις εργασίες για να το χτίσει.





 Έτσι κι εμείς προσπαθήσαμε να φτιάξουμε τις προσόψεις των σπιτιών μας, αποχαιρετώντας κάπου εδώ τον Antoni Gaudi

Keith Haring (1958 – 1990)
«Η τέχνη είναι για όλους!»

Φτάσαμε στον τέταρτο και τελευταίο ζωγράφο , τον περίφημο Keith Haring. Παρατηρώντας τα έργα του , μας κίνησε την περιέργεια το γεγονός ότι τα ανθρωπάκια που απεικονίζονται δεν έχουν χαρακτηριστικά στο πρόσωπό τους και δεν μπορούμε να καταλάβουμε, αν είναι αγόρια ή κορίτσια. Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε, για αρχή, σε έναν πίνακά του να συμπληρώσουμε τα χαρακτηριστικά των μορφών , αλλά και να φτιάξουμε ο καθένας την δική του ιστορία!


     
Παρακολουθώντας βίντεο με την ζωή και το έργο του Haring διαπιστώσαμε ότι ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε τοίχους των δρόμων και στις αποβάθρες του μετρο της Νέας Υόρκης! Μάθαμε ότι αυτό το είδος ζωγραφικής ονομάζεται «graffiti» και την εποχή που οHaring το έκανε , γνώριζε ότι υπήρχε ο κίνδυνος να συλληφθεί από την αστυνομία, όπως και πολλές φορές είχε γίνει, γιατί ήταν παράνομο. Δεν τον ένοιαζε όμως , γιατί μία από τις βασικές καλλιτεχνικές του αρχές ήταν ότι η τέχνη είναι για όλους και ήθελε να περνάει σε όλο τον κόσμο τα μηνύματά του μέσω των έργων του! Όταν έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο τον προσκαλούσαν από κάθε γωνιά της γης να ζωγραφίζει, χωρίς πλέον να υπάρχει το ενδεχόμενο της φυλάκισης. Το κυριότερο μήνυμα που προσπαθούσε να διαδώσει μέσω των έργων του ήταν η ελευθερία! Ελευθερία στις λέξεις, στα ακούσματα, στα συναισθήματα, στον τρόπο ζωής. Έτσι κι εμείς αφού στο Νηπιαγωγείο έχουμε μάθει καλά ότι η ελευθερία εξελίσσει τις γνώσεις , τα συναισθήματα και την ίδια τη ζωή μας , αποφασίσαμε να τον μιμηθούμε και να φτιάξουμε στον τοίχο του σχολείου μας έναν πίνακα για να περάσουμε τα δικά μας μηνύματα! Το θέμα μας είναι κάτι που αρέσει και στους τρεις μας και τι είναι αυτό που αρέσει σε όλα τα παιδιά; Φυσικά το παιχνίδι! Έτσι λοιπόν πήραμε τα σύνεργά μας , βάλαμε τα γυαλιά μας και βγήκαμε για δημιουργία! Όταν τελειώναμε τον πίνακά μας , συνειδητοποιήσαμε ότι κάτι έλειπε! Ήταν η κίνηση. Ο Keith Haring έδινε στα «ανθρωπάκια» του κίνηση που ο καθένας μπορούσε, βλέποντάς τα,  να φανταστεί τον ρυθμό ή τα συναισθήματά τους. Το ίδιο κάναμε κι εμείς με σκοπό να δείξουμε , πρώτον ότι παίζουμε και δεύτερον ότι είμαστε πολύ χαρούμενοι!

     

Αξιολόγηση
Η αξιολόγηση του συγκεκριμένου προγράμματος ήρθε από μια απλή ερώτηση ενός μαθητή: «Τελικά κυρία ποιος από τους τέσσερις ζωγράφους ήταν ο καλύτερος;» Βάλαμε τις φωτογραφίες όλων των καλλιτεχνών στον πίνακά μας και αρχίσαμε να συζητάμε για το τι μάθαμε από τον καθένα ξεχωριστά… Στο τέλος της κουβέντας μας καταλήξαμε στο ότι ο καθένας από όλους, μας έμαθε για την τέχνη της ζωγραφικής κάτι εντελώς διαφορετικό. ΣτονMiro οδηγός ήταν η φαντασία και το συναίσθημα, στον Klee οι γραμμές, στον Gaudi η προσοχή στις λεπτομέρειες και τέλος στον Haring η ελευθερία της άποψης. Η ζωγραφική είναι από τις πιο αγαπημένες μας ενασχολήσεις στο νηπιαγωγείο, ωστόσο αντιληφθήκαμε, πόσες μορφές μπορεί να πάρει και πώς μπορούμε να την «χρησιμοποιήσουμε», για να εκφραστούμε , να μάθουμε , σαν οδηγό σε οποιασδήποτε μορφής πειράματα ή απλώς για να παίξουμε! Ο καθένας μας όμως είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιον , αλλά για να μην τους αδικήσουμε την κρατήσαμε κρυφή!
Τέλος στο πλαίσιο της μετάβασης των παιδιών στο Δημοτικό σχολείο, επισκεφθήκαμε τους μαθητές της Ε’-ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού σχολείου οι οποίοι διεξήγαγαν πρόγραμμα για την Ευρώπη και «ανταλλάξαμε γνώσεις». Εμείς παρουσιάσαμε τους τρεις από τους τέσσερις ζωγράφους –MiroKleeGaudi- που κατάγονται από Ευρωπαϊκές χώρες και τους δείξαμε αντιπροσωπευτικά τους έργα και οι μαθητές του Δημοτικού μας μίλησαν για την Ισπανία, την Γερμανία και την Ελβετία.
Η τέχνη δεν έχει όρια , δεν έχει λάθη και σίγουρα μας ενώνει!
Πηγές :
Ø  Οδηγός Νηπιαγωγού. Εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί. Δημιουργικά περιβάλλοντα μάθησης.

"ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ",  ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ...

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ένας πίνακας ζωγραφικής   μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για την ενασχόληση των παιδιών με έννοιες και θέματα από την παράδοση του τόπου μας.Στον  πίνακα ζωγραφικής  του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ " Το Μέγα Αρτοποιείον" απεικονίζεται ο παραδοσιακός τρόπος ζυμώματος του ψωμιού.



Με αφορμή το θέμα του πίνακα, οργανώθηκε επίσκεψη στον Πολυχώρο -Κέντρο Γευσιγνωσίας "Αρκαδιανή" στο χωριό Ψάρι του  Δ.Γορτυνίας.

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Ο πίνακας ζωγραφικής αποτελεί μέρος του υλικού που συνοδεύει "Τα ταξίδια μιας μαγειρικής ποδιάς".Πρόκειται για ένα e - twinning πρόγραμμα, το οποίο συντονίζεται από την κ. Νίκη Κάντζου και το νηπιαγωγείο μας συμμετέχει ως συνεργάτης.  Τα παιδιά κάθε φορά που παρουσίαζαν στην τάξη τις δραστηριότητες που έκαναν στο σπίτι με το υλικό του έργου ανέφεραν, ότι τους άρεσε περισσότερο ο πίνακας με τον "φούρνο". Εκμεταλλευόμενοι το ενδιαφέρον τους οργανώσαμε την επίσκεψη.Λίγο πριν από αυτή, προετοιμάσαμε τις δραστηριότητες που θα διεξάγονταν εκεί.Φτιάξαμε χάρτινα μενταγιόν με το λογότυπο της "Αρκαδιανής" και θα φορούσαν τα παιδιά, μεγεθύναμε τον πίνακα ζωγραφικής ώστε να είναι ευδιάκριτες οι λεπτομέρειές  του και μαζί μας πήραμε μερικές κορδέλες , μια μεταλλική σέσουλα αλευριού και μερικά αυτοκόλλητα.Εξηγήσαμε στα παιδιά ότι αποστολή μας ήταν να δούμε, πώς παρασκευαζόταν το ψωμί παλιότερα ,να εντοπίσουμε ομοιότητες και διαφορές στον πίνακα ζωγραφικής και στη γωνιά ψωμιού  του μουσείου που υπάρχει στο χώρο που θα επισκεφτούμε.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ
Μόλις φτάσαμε στον προορισμό μας παίξαμε ένα παιχνίδι ώστε να "ηρεμήσουμε" λίγο από το ταξίδι.





Ζητήθηκε από τα παιδιά να εντοπίσουν την εικόνα που υπήρχε στο μενταγιόν τους παρατηρώντας τον εξωτερικό χώρο.Το ίδιο έγινε και όταν μπήκαμε μέσα.Στη συνέχεια, τα παιδιά οδηγήθηκαν στο εστιατόριο της επιχείρησης και έφαγαν πρωινό.





Με την ολοκλήρωση του προγεύματος τα δυο τμήματα του νηπιαγωγείου χωρίστηκαν και ξεκίνησε για το καθένα διαφορετική περιήγηση. Στο ολοήμερο τμήμα ξεκινήσαμε με το ζύμωμα.


Η κυρία Κωνσταντίνα είχε συγκεντρώσει τα υλικά, εξήγησε στα παιδιά τι είναι το καθένα και άρχισαν όλοι μαζί το ζύμωμα.












Ταυτόχρονα ο ξυλόφουρνος έκαιγε, για να ψήσει το ψωμί.


Μετά το ζύμωμα και το καλό πλύσιμο χεριών κατευθυνθήκαμε στο χώρο που λειτουργεί το μικρό μουσείο της "Αρκαδιανής".

Η ομάδα κάθισε μπροστά στη γωνιά του ψωμιού και με κατάλληλες ερωτήσεις μέτρησαν , παρατήρησαν το σχήμα των ψωμιών που υπήρχαν αλλά και τα αντικείμενα στα οποία ήταν τοποθετημένα και εξέφρασαν τις προτιμήσεις τους ως προς το ποιο ψωμί προτιμούν τα ίδια και η οικογένειά τους..

Ύστερα παρουσιάσαμε στα παιδιά τον πίνακα ζωγραφικής και τους ζητήσαμε να βρουν ομοιότητες με τη γωνιά και μετά διαφορές.



Η περιήγηση τελείωσε με τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες, όπως δουλεύουν στην τάξη.Κάθε ομάδα στάθηκε μπροστά από μια προθήκη του μουσείου και κάθε μέλος της κράτησε μια κορδέλα.Ζητήθηκε από όλους να εντοπίσουν αντικείμενα που μπορεί να χρησιμοποιούσαν παλιά για να φτιάξουν το ψωμί.Κάθε φορά που κάποιος έβρισκε ένα έδενε την κορδέλα του στην μεταλλική σέσουλα και έπαιρνε ένα αυτοκόλλητο.





Αργότερα  στην ολομέλεια, θυμήθηκαν τα αντικείμενα που είχαν εντοπίσει.
Η υπεύθυνη του χώρου μας έκανε μια μικρή ξενάγηση και στο εργαστήριο των ζυμαρικών, όπου τα παιδιά διασκέδασαν πάρα πολύ με το κόσκινο και το αλεύρι!



Το κλασικό τμήμα εκμεταλλεύτηκε τον ανοιχτό χώρο και έπαιξε ένα παιχνίδι με αλεύρι.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Η επίσκεψη στον πολυχώρο "Αρκαδιανή" προσφέρει δυνατότητες για  πολλές δράσεις, στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν τα παιδιά.Επιλέξαμε να προσαρμόσουμε τις δραστηριότητες στο ηλικιακό επίπεδο των παιδιών και στον τρόπο που δουλεύουμε στο νηπιαγωγείο. Έγινε προσπάθεια να έρθουνσε επαφή τα παιδιά με έννοιες της παράδοσης αλλά και με τα εκθέματα ενός μουσείου.
Μπορεί κανείς να μάθει πράγματα με διάφορους τρόπους: ακούγοντας κάποιους που συνεχίζουν την παράδοση  του τόπου τους, παρατηρώντας τα εκθέματα ενός μουσείου , εντοπίζοντας τις λεπτομέρειες σε έναν πίνακα ζωγραφικής και καθένας κρατάει για τον εαυτό του ότι του ταιριάζει..

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 

Κάντζου, Ν. (2014) .Μουσειακή  Εκπαίδευση  … Όταν τα αντικείμενα λένε ιστορίες!., στο nipiagogoiarkadias.blogspot.com (Σημειώσεις από επιμορφωτική ημερίδα Σχολικής Συμβούλου Νικολούδη Τριανταφυλλιάς).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Να παίξω λίγο ακόμα μαμά;

  Πριν 30 χρόνια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (1991) διακήρυξε το παιχνίδι ως «καθολικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της παιδικής ηλικίας», η ...