Σάββατο, Οκτωβρίου 15, 2016

Το βραβευμένο animation μικρού μήκους Cuerdas


Η φιλία δεν έχει όρια: Ένα συγκινητικό animation που πρέπει να δείτε



Αφιερώστε 10 λεπτά για να δείτε αυτό το βραβευμένο μικρού μήκους animation. Σας υποσχόμαστε ότι είναι η πιο συγκινητική ιστορία πραγματικής φιλίας που έχετε δει!
Cuerdas: Ένα συγκινητικό animation για τη φιλία που αξίζει να δείτε
Το βραβευμένο animation μικρού μήκους Cuerdas (που σημαίνει «χορδές») του Ισπανού σκηνοθέτη Pedro Solis, διηγείται την ιστορία μιας «διαφορετικής» φιλίας. Στη τάξη της Μαρίας έρχεται ένας καινούριος μαθητής, ο οποίος βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο. Η Μαρία αγκαλιάζει –μεταφορικά και κυριολεκτικά- τον καινούριο της συμμαθητή, επινοώντας τρόπους να γεφυρώσουν τις διαφορές τους. Η πιο συγκινητική ιστορία πραγματικής φιλίας μας θύμισε ότι όταν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχουν όρια, φραγμοί, φόβοι και ταμπού –γιατί η αγάπη βρίσκει τρόπο. Επίσης, μας θύμισε (και μας στεναχώρησε) ότι οι «Μαρίες» είναι είδος σπάνιο και εξωτικό.

Ο Νικόλας κινείται με αναπηpικό καροτσάκι και δεν μπορεί να εκφραστεί όπως τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Και ενώ όλοι οι υπόλοιποι συμμαθητές του τpομάζουν μπροστά στην αναπηρία του και απομακρύνονται, η Μαρία είναι η μόνη που του δίνει σημασία, γίνεται φίλη και μικρή «δασκάλα» για τον Νικόλα.
Οι ιδιαιτερότητες του αγοριού δεν πτοούν τη μικρή Μαρία η οποία εφευρίσκει πρωτότυπους τρόπους για να παίξει μαζί του, αποκτώντας σιγά σιγά ένα σπάνιο δέσιμο, το οποίο αντιλαμβάνεται και το αγόρι, παρότι δεν μπορεί να το εκφράσει.
Μία μέρα το αγόρι «φεύγει» από το σχολείο… και η Μαρία βρίσκει στο άδειο του αναπηpικό καροτσάκι το σχοινί που αποτέλεσε το μέσο για να έρθουν πιο κοντά τα δύο αυτά παιδιά. Από εκείνη τη στιγμή το σχοινί θα βρίσκεται πάντα στο χέρι της Μαρίας να της θυμίζει τον Νικόλα και τη φιλία τους. Η στιγμή αυτή είναι καθοριστική για την Μαρία και το μέλλον της. Αποφασίζει να γίνει Δασκάλα σε παιδιά με ιδιαιτερότητες!
Η αθώα ψυχή ενός παιδιού μπορεί να αποτελέσει κινητήρια δύναμη όχι μόνο για όλη τη ζωή του αλλά και για τη ζωή των γύρω του. Η ευαισθησία, η αυταπάρνηση, η άγνοια της ιδιοτέλειας, διδάσκουν δύναμη και όχι αδυναμία…
Και ο πόνος της απώλειας στην τρυφερή παιδική ηλικία μπορεί να σημαδέψει για πάντα το δρόμο της ευθύνης, το δρόμο της ζωής του καθενός μας…
Η μικρού μήκους ταινία «Cuerdas» (Χορδές), του Ισπανού σκηνοθέτη Pedro Solis, η οποία μάλιστα απέσπασε βραβείο «Goya» ως καλύτερη μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων, πραγματεύεται την τρυφερότητα και τη φιλία ανάμεσα σε δύο παιδιά, ένα εκ των οποίων πάσχει από εγκεφαλική παράλυση.
To βίντεο, που θα παρακολουθήσετε είναι στα Ισπανικά. Τα συμπεράσματα και τα συναισθήματα στο βίντεο, που ακολουθεί δικά σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Να παίξω λίγο ακόμα μαμά;

  Πριν 30 χρόνια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (1991) διακήρυξε το παιχνίδι ως «καθολικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της παιδικής ηλικίας», η ...