Το τραγούδι του πρόσφυγα

https://www.youtube.com/watch?v=HwnJxcxdARs

Το πιο όμορφο τραγούδι

έγινε βροχή.
Κύλισε κρυφά απ΄ τα μάτια
μες στης βάρκας τη σιωπή.

Έμοιαζε να είναι δάκρυ,
είχε ελπίδα και χαρά.
Κάποιος το ΄λεγε σιγά τη νύχτα,
κάποιος ξαγρυπνά.

Σε λίγο χάθηκε σιγά-σιγά
μέσα στης θάλασσας την αγκαλιά.
Το πήραν κύματα, ανέμοι τρελοί
και το σκορπίσαν σ΄ όλη τη γη.

Κάθισε δειλά στο κρύο,
στης πλατείας τη γωνιά.
Γέμισε τους άδειους δρόμους
σε μια ξένη γειτονιά.

Σε λίγο χάθηκε γλυκά-γλυκά
μες στου ονείρου την αγκαλιά.
Το πήραν άγγελοι, το πήραν βοσκοί
και το σκορπίσαν σ΄ όλη τη γη.

Το πιο όμορφο τραγούδι τ΄ άκουσα από έναν ξένο
που καθόταν στο παγκάκι με το βλέμμα του χαμένο. 
Είχε δάκρυ, είχε απώλεια, είχε θάλασσα και πόνο
και στα χέρια του κρατούσε την ψυχή του μες στον χρόνο.

Την καρδιά αν τη κλωτσήσεις ξεπετάγεται ελπίδα
μα στο νου πάντα θα μένει η θλιμμένη σου πατρίδα.
Όσες χώρες κι αν γυρίσεις, όσο κόσμο κι αν γνωρίσεις,
η ζωή που θες να αρχίσεις, θα ΄ναι όλη αναμνήσεις.

Κάθομαι και σε κοιτάζω, το τραγούδι σου πλανιέται
και το νιώθω γιατί ξέρω πώς ο θάνατος γεννιέται.
Στων παππούδων μου το σώμα έζησα πριν από χρόνια
και κολύμπησα στο αίμα για να δω τα χελιδόνια.

Πρόσφυγα με ΄λέγαν τότε, πρόσφυγα σε λεν κι εσένα.
Τι στοιχίζει τα παιδιά μου για να δω ευτυχισμένα;
Πόσο χρήμα θα κερδίσουν, πόσο χώμα θα σκορπίσουν…
για να πάψουν και να αφήσουν τους λαούς μόνους να ανθίσουν;

Το Τραγούδι Του Πρόσφυγα
Στίχοι, Μουσική: Νίκος Συμεωνίδης

Με αγάπη...
από τα παιδιά της Έκτης Τάξης
του 56ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών
2015-2016