Πέμπτη, Οκτωβρίου 01, 2015

Παιδικά τραγούδια!

http://steliosmusic.blogspot.gr/2010/09/blog-post_3635.html

ΑΠΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

           Δεν είναι λίγες οι φορές που θέλουμε τα παιδιά μας στην τάξη να μας ακούσουν κι εκείνα απλά... μας αγνοούν. Ειτε γιατί θέλουν να παίξουν λίγο παραπάνω, είτε γιατί έχουν αλλού το μυαλό τους, είτε γιατί απλά δεν μας δίνουν σημασία... Αντί να εκνευριστούμε μπορούμε να χρησιμοποιησουμε κάποιους απλούς τρόπους για να τραβήξουμε την προσοχή τους χωρίς φωνές και εκνευρισμό.
Όταν θέλουμε τα παιδιά να καθίσουν στην Παρεούλα μπορούμε:
Να καθορίσουμε ένα συγκεκριμένο ρυθμικό μοτίβο στο ταμπουρίνο, που όποτε το χτυπάμε τα παιδιά θα γνωρίζουν πως πρέπει να μαζέψουν ότι κάνουν και να καθίσουν στην Παρεούλα.
Να αναβοσβήσουμε 3 φορές τα φώτα.
Να χτυπήσουμε τις μαράκες ή κάποιο άλλο μουσικό όργανο.
Να κάνουμε ένα "τρενάκι" και να βάζουμε πίσω μας κάθε φορά και από ένα παιδί μέχρι να τα πάρουμε όλα και να κατευθυνθούμε όλοι μαζί στην Παρεούλα για να καθίσουμε.

Όταν είμαστε στην Παρεούλα και θέλουμε να σταματήσουν τα παιδιά να μιλάνε μεταξύ τους:
Να φτιάξουμε μια πινακίδα με το σήμα stop και να τη σηκώνουμε ώστε να τη βλέπουν και να ξέρουν ότι σταματάνε να μιλάνε όπως τα αυτοκίνητα σταματάνε μπροστά στο σήμα αυτό.
Να χτηπήσουμε στο ταμπουρίνο ένα διαφορετικό ρυθμικό μοτίβο που θα σημαίνει "σταματάω να μιλώ" (τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα στα ρυθμικά ηχητικά σήματα και ξεχωρίζουν με ευκολία τα διαφορετικά ρυθμικά μοτίβα, το μυστικό είναι επανάληψη, επανάληψη, επανάληψη)
Να παίξουμε με τα παιδιά ένα παιχνίδι ζητώντας τους να κάνουν διάφορα πράγματα αλλά με το στόμα κλειστό όπως: "χέρια πάνω", "χερια κάτω", "χέρια στο κεφάλι", "χέρια στην κοιλιά"κλπ και καταλήγουμε στο "χέρια στα γόνατα" όου τα παιδιά έχουν ηρεμήσει και μπορούμε να ξεκινήσουμε τη δραστηριότητα μας.
Να χρησιμοποιήσουμε την κούκλα της τάξης. Να ζητήσει αυτή από τα παιδιά να ησυχάσουν και να εισάγει το θέμα.
Να "ρίξουμε" στα παιδιά μια αόρατη σκόνη, τη νεραϊδόσκονη που κάνει με μαγικό τρόπο όλα τα στοματάκια να κλείνουν.
Να πούμε στα παιδιά πως κάθε φορά που κάθονται ήσυχα έρχεται και κάθεται στον ώμο τους μια μικρή νεράιδα (σαν την τίνγκερμπελ) που είναι όμως αόρατη, όταν κουνιούνται ή μιλάνε η νεραϊδούλα τους τρομάζει και φεύγει μακριά... Μπορούμε να περιγράψουμε τη νεράιδα  ή να ζητήσουμε από κάθε παιδί να μας πει πως τη φαντάζεται και ακόμη να τους βάλουμε να τη ζωγραφίσουν.
Την ώρα του φαγητού για να μιλάνε σε ήπιους τόνους και να τρώνε ήρεμα:
Να βάζουμε αργά μουσικά κομμάτια.
Να τους διαβάζουμε ένα παραμύθι.
Να βάζουμε να ακούνε παραμύθια στο cdplayer.
Πως να φευγουν με σειρά από την Παρεούλα στα τραπεζάκια για αλλαγή δραστηριότητας:
Να λέμε το όνομα του κάθε παιδιού και να του ζητάμε να φεύγει παριστάνοντας κάποιο ζώο (π.χ σαν γατούλα, σαν λύκος, σαν λιοντάρι κλπ)
Να τους ζητάμε να φεύγουν σε ομάδες ανάλογα με κάποια χαρακτηριστικά τους ή με τα ρούχα που φοράνε π.χ "Να καθίσουν στα τραπεζάκια τα παιδιά που φοράνε κόκκινο μπλουζάκι" ή "Να καθίσουν στα τραπεζάκια τα παιδιά που έχουν ξανθά μαλλια" κλπ
Έχουμε μια μικρή μπαλίτσα και τη ρίχνουμε κάθε φορά στο παιδί που είναι να καθίσει σε τραπεζάκι μας την πετάει πίσω και μετά πηγαίνει και κάθεται.
Να μοιράζουμε εισητήρια "αναχώρησης" (χρωματιστές καρτέλες από χαρτόνι) κάθε παιδί που παίρνει το εισητήριό του μπορεί να αναχωρεί από την Παρεούλα και να κάθεται στα τραπεζάκια.

Με αυτούς τους τρόπους τα παιδιά συνήθως προσαρμόζονται γρήγορα σε αυτό που θέλουμε να κάνουν και δε χρειάζεται να υψώσουμε τη φωνή μας, ούτε να προκληθεί εκνευρισμός ή χάος μέσα στην τάξη.
Καλή επιτυχία!!

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 14, 2015

Παραμύθια από ένα σπάνιο κορίτσι...

Ακολουθεί μια ιστορία γραμμένη από ένα σπάνιο κορίτσι, τη Μαρία. Η Μαρία είναι νηπιαγωγός, πάσχει από δυσλεξία καθώς κι από  ένα κινητικό πρόβλημα. Παρόλα αυτά, πρόκειται για μια κοπέλα που αν και έχει κάνει 10 επεμβάσεις στα πόδια, είναι σήμερα 26 χρονών, σπούδασε, κάνει μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, αρραβωνιάστηκε με ένα εξαιρετικό παιδί και κάνει όνειρα για την κάθε μέρα! Πρόκειται για έναν άνθρωπο που προσωπικά θεωρώ τιμή να είναι φίλη μου κι εύχομαι κάποτε να καταφέρω να έχω έστω λίγη από όλη αυτή τη δύναμη ψυχής που κρύβει μέσα της...

Παρακάτω ακολουθούν δυο μικρές ιστορίες γραμμένες από την ίδια..

                                                   
                                                  Η ΕΛΠΙΔΑ 

Μια φορά  καιρό σε μια μικρή γειτονία ζούσε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν ελπίδα. Η ελπίδα ήταν μια ψηλή  και όμορφη κοπέλα με δυο καταγάλανα μάτια και ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη της.  Η ελπίδα ζούσε σε ένα μεγάλο σπίτι μαζί με την γιαγιά της και τον παππού της και το σκυλάκι της το ρούντι.
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που ελπίδα θα πήγαινε στην πρώτη δημοτικού. Σηκώθηκε το πρωί πρώτη από όλους και αφού έπαιξε λίγο με το σκυλάκι της ετοιμάστηκε και κατέβηκε στην κουζίνα να πιει το γάλα που της είχε ετοιμάσει η γιαγιά της .Στη συνέχεια όλα χαρά αφού χτένισε τα μακριά μαλλιά της και έκανε δυο τεράστιους φιόγκους φόρεσε την τσάντα της και έπιασε το χέρι της γιαγιάς κι ξεκίνησαν για το σχολειό. Όταν έφτασαν στο σχολειό η Ελπίδα έμεινε να το κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα…
-“Γιαγιά κοιτά τη μεγάλο σχολείο”,  είπε το κοριτσάκι.

-“ Ναι παιδί μου, εδώ θα μάθεις πολλά καινούρια πράγματα που κάποτε θα σε βοηθήσουν να γίνεις  ένας σπουδαίος άνθρωπος”  είπε η γιαγιά και της χάιδεψε το κεφαλάκι. 


Ο Πέτρος και ο Άρης

Ήταν κάποτε μια γειτονιά, στην οποία ζούσαν δυο παιδιά, ο Πέτρος και Άρη. Ζούσαν όμως μακριά και δεν πήγαιναν στο ίδιο σχολείο, ούτε έκαναν παρέα. Παρ' όλα αυτά κάθε μεσημέρι που γύριζαν απ' το σχολείο έβλεπαν ο ένας τον άλλο από το απέναντι πεζοδρόμιο. Σιγά σιγά, άρχισαν να χαιρετιούνται και να χαμογελούν ο ένας στον άλλο. Τα δυο παιδιά περίμεναν με αγωνία να σχολάσουν για να συναντηθούν κι όταν ο ένας απ' τους δυο δεν πήγαινε σχολείο ο άλλος λυπόταν που δεν τον είχε δει.
              Mια ανοιξιάτικη μέρα ο Πέτρος όταν είδε τον φίλο του χαμογέλασε και μόλις τον προσπέρασε του ήρθε μια καταπληκτική ιδέα. Γύρισε τότε γρήγορα το κεφάλι του και φώναξε από μακριά «Πώς σε λένε; Εμένα με λένε Πέτρο!». Ο Άρης όμως δεν αντέδρασε, ούτε γύρισε να τον κοιτάξει και συνέχισε να περπατάει. Όταν λοιπόν γύρισε σπίτι έτρεξε στην αγκαλιά της μαμάς του και της είπε όλο παράπονο «Μαμά, μίλησα σε εκείνο το παιδάκι που συναντούσα κάθε μέρα κι εκείνο δεν  μου μίλησε. Γιατί;» και η μαμά συμβούλεψε τον Πέτρο να πάει την επόμενη μέρα να του μιλήσει από κοντά και να τον ρωτήσει γιατί δεν του μίλησε.                        
           Έτσι λοιπόν την επόμενη μέρα ο Πέτρος μόλις αντίκρισε το φίλο του πέρασε το δρόμο απέναντι για τον συναντήσει. Στάθηκε μπροστά του και τον ρώτησε ξανά πώς τον λένε. Ο Άρης σταμάτησε, τον κοίταξε σαν να μην καταλάβαινε τι του έλεγε και έμεινε σιωπηλός. Ο Πέτρος είπε όλο απορία «Γιατί δε μου μιλάς; Νόμιζα ότι με συμπαθείς.» Ο Άρης τότε του χαμογέλασε, του έκανε νόημα να περιμένει, άνοιξε την τσάντα του κι έβγαλε από μέσα πολλές καρτέλες με σχέδια. Σε μία από αυτές ήταν γραμμένο το όνομα του. Έδειξε την καρτέλα και μετά τον εαυτό του. Ο Πέτρος κατάλαβε ότι ο Άρης δεν μπορούσε να μιλήσει και τον ρώτησε γιατί, όμως εκείνος πάλι δεν απάντησε. «Τι συμβαίνει;», σκέφτηκε ο Πέτρος «Εντάξει να μη μιλάει, μπορεί να είναι κρυωμένος, αλλά ούτε να ακούει τι του λέω. Κι αυτές οι κάρτες, τι είναι;». Τότε ο Άρης, είδε την απορία στο πρόσωπο του Πέτρου και του έδειξε τις κάρτες του λέγοντάς του με αυτό τον τρόπο πως δεν μπορεί να τον ακούσει, αλλά αν μιλάει πιο αργά, μπορεί να διαβάσει τα χείλια του. Κάπως έτσι ξεκίνησε η φιλία του Πέτρου και του Άρη.
           Ο Πέτρος όταν πήγε στο σχολείο διηγήθηκε στη δασκάλα και τους συμμαθητές του για τον καινούριο του φίλο. Ο Άρης πήρε μαζί του το φίλο του στο σχολείο και ο Πέτρος έμαθε από τη δασκάλα του Άρη πώς να χρησιμοποιεί τις καρτέλες του και να μιλάει μαζί του. Ήταν πολύ περήφανος και χαρούμενος για τον καινούριο του φίλο. Μετά από λίγο καιρό έμαθαν να μιλούν με τα χέρια, τη γλώσσα που ονομάζεται νοηματική, και μπορούσαν να λένε όλα τους τα μυστικά. Ο Πέτρος ήταν ενθουσιασμένος που κανείς άλλος εκτός από τον Άρη δεν μπορούσε να καταλάβει τι έλεγαν μεταξύ τους. Με τα χρόνια οι δυο φίλοι έγιναν αχώριστοι και αντί οι διαφορές τους να τους χωρίζουν, τους ένωναν κάθε μέρα και περισσότερο.

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 05, 2015

Ζωγραφική ανάποδα...!

Συχνά τα παιδιά δεν ξέρουν τι να ζωγραφίσουν ή επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα. Τα στερεότυπα και οι κοινοτοπίες δείχνουν ότι χρειάζονται καθοδήγηση για να παράγουν καινούριες ιδέες και να δημιουργήσουν τέχνη. Πως θα γίνει όμως αυτή η καθοδήγηση, χωρίς να δεσμεύεται η ελευθέρια των παιδιών; 

Να ένας τρόπος...



Πώς πιάνουμε σωστά το μολύβι;;


Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 03, 2015

7 Great Activities for the First Day of School

7 Great Activities for the First Day of School

Get to know your students — and help them get to know each other — by creating time capsules, playing a game of "guess who," and more.

                                                                                                                                     By Jacqueline Clarke
Involve students in the creation of a set of classroom new year resolutions to guide you through the coming months. Work together to brainstorm resolutions, and write them on a sheet of chart paper. If necessary, reword them in a positive manner (such as "walk" rather than "don't run"). These may be resolutions for behavioral expectations (take turns) or class goals (learn our times tables). Each student can write one of the resolutions from the list on a paper bubble cutout. Place the resolution "bubbles" on a bulletin board with the heading "We resolve to..." To celebrate the adoption of your resolutions, invite the students to blow soap bubbles. Students can take turns reading their resolutions out loud while the cheery bubbles fill the air.

Guess Who

Students become detectives in this get-acquainted game, in which they uncover the real identity of a fellow classmate. Give each student an index card and ask them to each record four clues about themselves. At the bottom of their cards, they should sign secret code names, such as Art or Skippy. Gather up the cards and, later on, hand them out randomly. Challenge everyone to find the student who matches the clues on his or her card. In this brain-boosting activity, students move from classmate to classmate asking questions to learn the identity behind the code name. The catch? They must avoid using any of the words on the clue card!

Switch!

Here's a great indoor or outdoor game to get students actively learning about each other! With the students in a circle, ask an open-ended question, such as "Have you ever been to the zoo?" Everyone who answers "yes" moves to the middle, while the rest of the class remains in place. Invite one or two students to briefly tell the class about their zoo trips. When they finish their stories, everyone steps back into the circle. Continue with new questions such as, "Do you have a brother?" or "Do you like to play baseball?" and once again, ask for quick stories. As the class becomes familiar with the rules of the game, let the kids take turns asking the questions, and you can join the circle, too.

Welcome Bags

Use these party favors to send positive messages to students on the first day of school. For each student, fill a resealable plastic bag with the following objects: an eraser, to signify that it's okay to make mistakes; a small plastic gem that means each one of us is valuable; a little pack of Smarties® candies to show there are many different kinds of "smart"; a stick of gum so we all stick together; a star because we always shine and do our best; and a heart to show your classroom is a safe and caring place. Hold up the objects one at a time and reveal their hidden meanings.

The Penny Jar

Here's a getting-to-know-you activity that really makes "cents"! Fill a small jar with pennies. Pass the container around and invite students to remove as many or as few coins as they wish. Explain that for each penny they take, they must share one piece of information about themselves. For example, if a student chooses three pennies, she might share, "I have three sisters," "I take karate," and "I am a good builder." Remember to take your turn with the jar, too, and let everyone keep the pennies!

Hats Off to a New Year!

Greet students at the door with party hats and a quick craft activity that will get everyone warmed up and ready for learning. Ask each child to decorate a colored party hat in a personal way. Prepare a pile of magazines and construction paper, and invite students to draw, cut out, and glue on pictures of a favorite food, a sports team logo, a pet, or a favorite star. They can cut out letters for their names, and then add glitter or sequins. Encourage students to check out one another's hats and discover the interests they share.

Create a Time Capsule

Help your students set personal goals by creating individual time capsules for the year! Each student folds a sheet of paper into three columns, like a simple brochure. The first column is labeled "Five Things I Hope For," the middle column "Five Things I Have Accomplished," and the last column "Five Things I Hope to Accomplish in This Class." Ask students to write five things for each column and then to decorate their page with a photograph and their own designs. Designate a special box for your time capsule. Store it until the last day of school, when students can reread and reflect, and set new goals for next year.

Τρίτη, Αυγούστου 25, 2015

Παιδικά Ντοκιμαντερ

Εκπαιδευτικά Παιχνίδια

Παιδικά Ραδιόφωνα

Δημοφιλή ηλεκτρονικά παραμύθια

Ο μικρός αναγνώστης

Ζωγραφική με ήρωες κινουμένων σχεδίων

Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2015

Ο υπέροχος δάσκαλος

Παιχνίδια κινούμενης εικόνας

RAMkid - Παιχνίδια μουσικής, κα...

Διαδραστικά Βιβλία

http://ebooks.edu.gr/info/cps/27deppsaps_Nipiagogiou.pdf

Οργανώνουμε τη τάξη - βγάζουμε φωτογραφίες!



Δραστηριότητες και παιχνίδια για τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο

Δραστηριότητες και παιχνίδια που βοηθούν την κοινωνικοποίηση των παιδιών κατά τις πρώτες μέρες στο Νηπιαγωγείο


1. Καθισμένα τα παιδιά στον κύκλο ένα – ένα λένε το όνομά του κάνοντας μία κίνηση «δική του». Όλα μαζί επαναλαμβάνουν τη κίνηση με το τραγουδάκι: Γεια σου Γιάννη, γεια σου Γιάννη, γεια σου!

2. Στο κύκλο συστήνονται και λένε τι αγαπούν να τρώνε: Είμαι η Ελένη και με αρέσουν οι σοκολάτες. Επαναλαμβάνουν όλοι μαζί.

3. Σκορπίζονται όλα τα παιδιά στο χώρο με μουσική. 
Χορεύουν αυτοσχεδιάζοντας και με το σταμάτημα της μουσικής πρέπει:
4. α) να βρουν ένα φίλο,
         β) να τον χαιρετίσουν με το χέρι
    γ) να τον χαϊδέψουν στο μάγουλο
         δ) να του χαμογελάσουν
   ε) να τον κοιτάξουν στα μάτια, να τα κλείσουν, να τα ανοίξουν και να τον ξανακοιτάξουν   
   χαμογελώντας
   στ) να ακουμπήσουν τις πλάτες, τις μύτες, τα πόδια, τα γόνατα, τα αυτιά κλπ. (με διαφορετικούς
   φίλους κάθε φορά).

5. Σκορπίζουμε χαρτιά Α4 όσο και ο αριθμός των παιδιών στο πάτωμα και τα παιδιά κινούνται ανάμεσα στα χαρτιά με μουσική. Στο σταμάτημα πατούν με το ένα πόδι σε κάποιο χαρτί. Αφαιρούμε ένα χαρτί και συνεχίζουμε το παιχνίδι μέχρι να μείνει μόνο ένα χαρτί, όλα τα παιδιά πρέπει να αγγίξουν με το πόδι τους το χαρτί (μέχρι και 16). Ζητούμε να σηκώσουν ψηλά τα χέρια να τα κατεβάσουν αργά και να γίνουν όλα μαζί μια αγκαλιά. Να κλείσουν τα μάτια και αγκαλιασμένα να ακολουθήσουν τη φωνή της νηπιαγωγού που τα καλεί ή τον ήχο του ταμπουρίνου.

6. Ζητάμε να μας φέρουν ένα αντικείμενο που τους άρεσε μέσα στην τάξη. Το δείχνουν στους φίλους τους (μαζεμένα στην παρεούλα) και τα μαζεύουμε όλα μαζί στο κέντρο. Το σηκώνουμε ένα – ένα και τα παιδιά λένε: «Το αρκουδάκι το έφερε η Λένα», «Το αυτοκινητάκι το έφερε ο Γιάννης».

7. Δυο-δυο παιδιά παίζουν το καθρέπτη. Τέσσερα – τέσσερα παιδιά χωρίς να μπερδέψουν τα μέλη τους παίζουν το καθρέπτη.

8. Παίζουν τα παιδιά το σπασμένο τηλέφωνο ανά 5 (μικρές ομάδες), μεταδίδοντας μια γκριμάτσα (συγκεκριμένη «μάσκα προσώπου» ή το γνωστό λεκτικό σπασμένο τηλέφωνο).

9. Καθισμένα όλα κατάχαμα με ανοιχτά πόδια σε ένα μεγάλο κύκλο. Ένα παιδί φυσάει δυνατά ένα μπαλόνι λέγοντας μπαλόνι, μπαλονάκι, στον Κώστα να κυλήσεις. Ο Κώστας χωρίς να το πιάσει το φυσάει λέγονταςμπαλόνι, μπαλονάκι, στην Καίτη να κυλήσεις και συνεχίζεται με όλα τα παιδιά.

10.   Σε κύκλο όπως στην παραπάνω άσκηση και με τα χέρια στην πλάτη ξεκινάει με τον πρώτο που έχει ένα σπιρτόκουτο σφηνωμένο στη μύτη και πηγαίνει από τον ένα στον άλλο, αν πέσει κάτω το σπιρτόκουτο πιάνεται μόνο με τη μύτη.

11.  Στη μέση ένα μεγάλο χαρτί, το πρώτο παιδί κρατάει μια χονδρή κηρομπογιά, τη δίνει δίπλα του και το άλλο δίπλα του λέγοντας «πάρε από μένα τη μπογιά αυτή δώσ’ τη δίπλα σου και τράβα μια γραμμή» αυτό που έχει στα χέρια του την μπογιά στη λέξη γραμμή τραβάει μια γραμμή στο χαρτί.

12.  Η νηπιαγωγός λέει ότι είναι η ατμομηχανή του τρένου. Ξεκινάει με «τσάφ-τσουφ», τα παιδιά βαγόνια είναι σκορπισμένα στην αίθουσα ή στην αυλή. Στέκεται μπροστά στο πρώτο «βαγόνι» και λέει: «Με λένε Μαρία» το παιδί απαντά «με λένε Λεωνίδα» Η νηπιαγωγός προτείνει: «Θέλεις να κάνουμε μαζί ένα τρένο;». Το παιδί απαντά «Θέλω» και η νηπιαγωγός λέει «πήγαινε πίσω μου και έλα να βάλουμε μπρος με το όνομά σου». Πηδούν και οι δύο επιτόπου, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και φωνάζουν «Λεωνίδας, τσαφ-τσουφ, Λεωνίδας, τσαφ-τσουφ» με μεταβολή ο Λεωνίδας γίνεται ατμομηχανή και τσαφ- τσουφ ξεκινά και σταματά στο επόμενο βαγόνι. Λέει «με λένε Λεωνίδα» το παιδί απαντά «με λένε Ντίνα» «Θέλεις να έρθεις στο τρένο μας», «Θέλω», «Πήγαινε πίσω μου…» κλπ. Κάθε φορά το νέο παιδί-βαγόνι γίνεται ατμομηχανή.

13.  Ένα μεγάλο πανί και μέσα ένα μπαλόνι. Το χορεύουμε με μουσική προσέχουμε να μην πέσει.

14.  Με πιασμένα χέρια μπερδευόμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε. Αργό ξεμπέρδεμα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με κορδέλες που κρατάμε σε μικρές ομάδες ή με λάστιχο. Δε τ’ αφήνουμε στο ξεμπέρδεμα. Συνοδεύεται η άσκηση με αργή μουσική και ο ρυθμός μπέρδεμα-ξεμπέρδεμα ακολουθεί τη μουσική.

15.  Ένα παιδί με κλειστά μάτια προσπαθεί να περάσει ανάμεσα από παιδιά εμπόδια που δεν μετακινούνται. Με οδηγίες της νηπιαγωγού ή με αργή μουσική

16.  Συνεργασία τριών παιδιών που φτιάχνουν με το σώμα τους ένα ζώο, ένα φυτό ή ένα οποιοδήποτε πράγμα αποφασίσουν να αναπαραστήσουν να το περιγράψουν ή να το μαντέψουν οι υπόλοιποι καθώς το παρουσιάζουν

17.  Φτιάχνουμε έναν κύβο π.χ. από χαρτόνι και ζωγραφίζουμε σε κάθε πλευρά του ένα μέλος του σώματος, πχ. πόδια , χέρια, κεφάλι, κλπ. Στο κέντρο ένα παιδί ρίχνει τον κύβο και δείχνει το ανάλογο μέλος του σώματός του. Όλοι πηγαίνουν και αγγίζουν (χαϊδεύουν) το παιδί στο μέλος που έδειξε. Δεν είναι απαραίτητο για την αρχή της χρονιάς να ονομάζουμε τα μέλη.

18.  Το κάθε παιδί έχει μπροστά του ένα χαρτί και μια κηρομπογιά. Βάφει στο χαρτί όσο κρατάει η μουσική. Μόλις σταματήσει, δίνει στο επόμενό του, μόνο το χαρτί. Με το ξεκίνημα της μουσικής βάφει στο χαρτί που πήρε από τον προηγούμενό του και το παιχνίδι τελειώνει όταν πάρει ο καθένας το ίδιο χαρτί.

19.  Παιχνίδια με μεγάλο πανί. Α) όλοι κουνάμε ένα μεγάλο πανί ή/και μετακινούμαστε με αυτό. Με το χοπ το πετάμε ψηλά και τρέχουμε στη μέση του ώστε όταν πέσει να μας σκεπάσει όλους. Β) ένα παιδί «τα κρύβει». Ένα άλλο παιδί κρύβεται κάπου. Όλα τα υπόλοιπα παιδία αγκαλιασμένα κάτω από το μεγάλο πανί. Η ομάδα ρωτά «ποιος λείπει;» Το παιδί που τα φυλάει μπορεί να σηκώσει το πανί λίγο από τις άκρες για να προσπαθήσει να βρει ποιος λείπει.

20.  Τα παιδιά κάνουν ένα κύκλο όρθια. Ένα παιδί στο κέντρο με δεμένα μάτια είναι ο Τάσος και ένα άλλο παιδί είναι η Γκόλφω ή ο λύκος και το αρνάκι, ο σκύλος και ο λαγός. Το πρώτο παιδί φωνάζει: που είσαι Γκόλφω. Εδώ είμαι Τάσο, απαντά το άλλο παιδί. Το παιδί Γκόλφω (κλπ) αποφεύγει το άλλο παιδί-Τάσο μέχρι να το πιάσει. (ο κύκλος των παιδιών είναι κλειστός-κολλημένα ώμο με ώμο, πλαϊνή πλευρά με πλαϊνή πλευρά).

21.  Τα παιδιά κινούνται ελεύθερα με μουσική. Ανά τρία έχουν χαρτάκι ή κορδελάκι στο χέρι με το ίδιο χρώμα. Μόλις σταματά η μουσική προσπαθούν να κάνουν ένα σύμπλεγμα με αγάλματα. Αλλάζουμε τα χαρτάκια ή τις κορδέλες και αλλάζουν οι ομάδες. Ορισμένα παιδιά μπορεί να είναι «φωτογράφοι» των αγαλμάτων.

22.  Τα παιδιά σχηματίζουν τρενάκι και ανάμεσά τους τοποθετείται ένα φουσκωμένο μπαλόνι. Το μπαλόνι σταθεροποιείται με τη πλάτη-μέση του μπροστινού και με την κοιλιά του πίσω παιδιού. Το τρενάκι ξεκινά και τα παιδιά προσπαθούν να μην τους πέσει το μπαλόνι. Πετυχαίνει καλύτερα εάν το τρενάκι έχει 5-6 παιδιά. Σε μεγάλη ομάδα κάνουμε δύο τρενάκια και μπορούν να ταξιδεύουν και ανταγωνιστικά. Ποια ομάδα δεν θα ρίξει τα μπαλόνια τους.


Επίσης, εκτός από τις παραπάνω δραστηριότητες, μπορείτε να βρείτε και πολλές άλλες (ψυχοκινητικής και κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης) στα παρακάτω βιβλία:
Κούγιαλη Γ. (1999) Ψυχοκινητικές δραστηριότητες για παιδιά. Αθήνα: Καστανιώτης.
Τελέ-Λιζιέ Μ & Μπαρτ Β. (2004) 1001 δραστηριότητες για τα νηπιαγωγεία.Αθήνα: Μεταίχμιο.
Τσαπακίδου Αγγελική (1997) Κινητικές δεξιότητες. Θεσσαλονίκη: UniversityStudio Press.
Διδακτική Θεωρία και Πράξη (1996) Δραστηριότητες για το παιδίΜια εγκυκλοπαίδεια με θεματική κατάταξη.600 ευχάριστες δραστηριότητες από δασκάλους για δασκάλους. Αθήνα: Πατάκης.


Επιλογή – επιμέλεια: Μαρία Ζωγράφου – Τσαντάκη, Σχολική Σύμβουλος Π.Α. 35ηςΠεριφέρειας  (Ν.Πέλλας).

Σάββατο, Αυγούστου 22, 2015

Αυτοσχέδιο παραμύθι

Να φτιάξουμε μία ιστορία  χρησιμοποιώντας τις παρακάτω λέξεις: Ουρανός , παπαγάλος , ιππότης , μοναστήρι και πριγκίπισσα. 



                                           « Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ » 


      Κάποτε, σε μια μακρινή χώρα στα βάθη της  Ασίας  ζούσε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, που λεγόταν « Οι  Μπλε  Τραχανούληδες… ! » Ήταν όλοι τους νάνοι  μα αυτό που τους έκανε να ξεχωρίζουν από τους άλλους τραχανούληδες ήταν το ότι είχαν μπλε αυτιά και μύτες ενώ έτρωγαν μόνο     τραχανά και τίποτα άλλο ! ! !
     Αυτά λοιπόν τα χαριτωμένα ανθρωπάκια είχαν σαν αρχηγό τους τον βασιλιά Πιπίνο ο οποίος είχε μία πανέμορφη κόρη…Την πριγκίπισσα Μάργκο! Ένα κατάξανθο κορίτσι με γαλανά μάτια και μεγάλα μυτερά αυτιά…Ζούσαν όλοι τους πάνω  σ’ ένα μεγάλο δέντρο αφού εκεί ήταν χτισμένο το χωριό τους! 
     Μία ήσυχη ημέρα λοιπόν η πριγκίπισσα Μάργκο αποφάσισε να επισκεφτεί  την γιαγιά της που ζούσε σε ένα μοναστήρι κοντά στο ποτάμι για να ζητήσει την συμβουλή της για κάτι . Καθώς λοιπόν περπατούσε, συνάντησε ένα όμορφο παλικάρι, τον  Έρικ , ο οποίος ήταν ιππότης και βρισκόταν εκεί επειδή έψαχνε τον  Παρροτάκη, τον παπαγάλο της βασίλισσας  της χώρας του που έφυγε απ’ το κλουβί του…
    Αφού  οι δύο νέοι λοιπόν συστήθηκαν, ο όμορφος ιππότης  ζήτησε από την πριγκίπισσα  να τον βοηθήσει αν μπορεί να βρει το παπαγαλάκι αφού εκείνη γνώριζε περισσότερο από κάθε άλλον εκείνο τον τόπο. Εκείνη δέχτηκε πρόθημα να τον βοηθήσει…Η ώρα όμως περνούσε και μετά από λίγο ο ουρανός γέμισε αστέρια …είχε νυχτώσει…Τότε η πριγκίπισσα 
Μάργκο πρότεινε στον Έρικ να πάνε μαζί στην γιαγιά της κι εκείνη θα έβρισκε τη λύση.
    Τότε ο Έρικ μη έχοντας άλλη επιλογή, δέχτηκε… 
Αφού λοιπόν πήγαν και την βρήκαν αντίκρισαν κάτι μαγικό!!!
Ο Παρροτάκης ήταν στο μοναστήρι της γιαγιάς! 
Δεν ήταν όμως μόνος του! Ήταν μαζί με ακόμα άλλους 1999 παπαγάλους στο συμβούλιο της Παπαγαλοχώρας! 
Οι δύο νέοι τα έχασαν…! Τότε η γιαγιά τους  εξήγησε ότι  η Παπαγαλοχώρα ήταν η χώρα των παπαγάλων και ο Παρροτάκης ήταν ο πρωθυπουργός της και κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνεδρίαζαν !!! 
      -Αφού είναι έτσι, είπε η πριγκίπισσα, θες να πάμε καμιά βόλτα στο βάλτο να θαυμάσουμε τα ψάρια που πετούνε και το πρωί που το συνέδριο θα έχει τελειώσει, παίρνεις τον Παρροτάκη και φεύγουμε όλοι μαζί! Ο Έρικ δέχτηκε με χαρά! 
     Έτσι κι έγινε…οι δύο νέοι αφού έκαναν την βόλτα τους  και έπαιξαν για ώρα με τα καναρινόψαρα,  αποκοιμήθηκαν κάτω από ένα δέντρο και το ξημέρωμα αφού χαιρέτησαν την γιαγιά της Μάργκο και βρήκαν τον παπαγάλο, πήραν τον δρόμο της επιστροφής…
    Από τότε έγιναν αχώριστοι ενώ κάθε χρόνο τέτοια εποχή παίρνουν τον Παρροτάκη και τον πηγαίνουν στο συνέδριο του ενώ εκείνοι κάνουν την βόλτα τους στο βάλτο του μοναστηριού….  

Παρασκευή, Αυγούστου 21, 2015

Πρόγραμμα ευαισθητοποίησης για τις συνέπειες της έκθεσης στο θόρυβο

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ



Σωτήρης-Αφηγητής : Καλώς ορίσατε αγαπητοί γονείς και  φίλοι μας.. Σήμερα θα  σας  παρουσιάσουμε Το παραμύθι των παραμυθιών!. Την Οδύσσεια   που  περιγράφει την επιστροφή του Οδυσσέα από την Τροία στην πατρίδα του  την Ιθάκη, δέκα χρόνια μετά το τέλος του Τροϊκού πολέμου. Τα γεγονότα που περιγράφει η Οδύσσεια έγιναν στα  πολύ παλιά  τα  χρόνια   και… ίσως είναι καλύτερα να ζητήσω τη βοήθεια από τις μούσες μας.
 Αν δεν κάνω λάθος τώρα είναι η ώρα που κάνουν τον περίπατό τους . Σσσσς, τις ακούω, δεν τις βλέπω, αλλά τις ακούω!
Ρυθμικό: Μούσες
Μαριάννα-Μούσα : Θα σας πω μια ιστορία που όμοιά της δε θα ακουστεί στον κόσμο άλλη καμία. Η ιστορία του τρανού και έξυπνου Οδυσσέα και τις γυναίκες του καλού και ένδοξου βασιλέα. Τα μάτια αυτού του βασιλιά κρατούν δέκα χρόνια, μα η τιμή του στη μνήμη μας θα κρατηθεί αιώνια.
Δέσποινα-Μούσα : Ο Οδυσσέας πλήρωσε για ό,τι είχε κάνει, μα ήτανε γραφτό στη θάλασσα ποτέ να μην πεθάνει. Ο Οδυσσέας πάλεψε πολύ για την ζωή του, μα η μοίρα τον αντάμειψε και ήταν καλή μαζί του. Γιατί αν και η μοίρα μας είναι γραμμένη και η θέληση μετράει κι αυτό είναι που πάντα μένει.
Ρυθμικό: Οδυσσέας- Σύντροφοι (καράβι)
Δημήτρης Π- Οδυσσέας:  Ο Οδυσσέας είμαι ‘γώ ο κοσμογυρισμένος. Πάντα γενναίος ,τολμηρός, ήρωας ξακουσμένος. Την ιστορία θα σας πω με δάκρυα και γέλια, από την Τροία έρχομαι και στην κορυφή κανέλα. Με σούρτα φέρτα στα νησιά και χίλια πήγαινε έλα, για την Ιθάκη βάζω μπρος και μ’ έχει πιάσει τρέλα!
Κω/νος-Σύντροφοι: Του Οδυσσέα  είμαστε  φίλοι με τραγούδι μεσ’ τα χείλη, στη μάχη πρώτοι μπαίναμε και νικητές εβγαίναμε. Στην Ιθάκη πια γυρνάμε τώρα αμέσως ξεκινάμε, σ’ όλους τώρα θα πάμε σπιτικό φαί να φάμε. Εμπρός ανοίξτε τα πανιά, εμπρός για πάρτε τα κουπιά, γρήγορα να φύγουμε και πίσω να γυρίσουμε.
Ειρήνη-Μούσα:  Χρόνια πολλά κρατήθηκε μακριά από την πατρίδα, σε μέρη τόσα γύρισε, παράξενα όντα είδε. Πρώτα ήρθανε οι Κίκονες, μετά οι Λωτοφάγοι, που στο νησί τους το λωτό όποιος τολμά να φάει με μιας ξεχνάει οικογένεια και σπίτι κι ,τι έχει κι αιχμάλωτος μένει εκεί και μνήμη ποια δεν έχει.
Ρυθμικό: Οδυσσέας- Σύντροφοι (κουπί)
Γιάννης-Σύντροφος …: Στεριά, βλέπω στεριά…
Σύντροφοι (όλοι): Που; Που είναι; Ζήτω Ζήτω!!!
Γιώργος-Σύντροφος …: Πεινάω!
Γιασλάς-Σύντροφος …: Και ‘γω πεινάω!
ΑΪσι-Σύντροφος …:  Εμπρός ας κατέβουμε κι αν είμαστε τυχεροί ίσως κάτι βρούμε για να φάμε
 (Βγαίνουν από το πλοίο)
Κω/νος-Σύντροφοι: Πω, πω τι όμορφα λουλούδια! Πω, πω τι όμορφα κελαηδούν τα πουλιά!
Οδυσσέας: Πηγαίνετε να βρείτε κάτι να φάμε.
Ρυθμικό: λωτοί
Γιάννης-Σύντροφος …:  Ο λωτός είναι γλυκός, νόστιμος και τρυφερός. Είναι κόκκινος, ωραίος, στρογγυλός και ζουμερός.
ΑΪσι-Σύντροφος …:  Φάτε, φάτε αδέρφια κόκκινους λωτούς. Διώξτε έννοια, διώξτε σκέψεις και καημούς, διώξτε φόβους τρομερούς.
Οδυσσέας: Έι, τι κάνετε εδώ;.
Γιώργος-Σύντροφος…: Φάε και ‘συ, μιαμ-μιαμ-μιαμ. Και είναι και τρυφεροί, μμμ!
Οδυσσέας: Όχι δεν θέλω, ώρα να επιστρέψουμε. Φεύγουμε για την πατρίδα.
Σύντροφοι: Πατρίδα; Τι είναι αυτό; Τρώγεται;
Οδυσσέας: Για σοβαρευτείτε φίλοι μου και συντρόφοι μου καλοί. Είναι οι λωτοί ωραίοι αλλά και η πατρίδα μας καλή. Θυμηθείτε πόσες μάχες πολεμήσαμε μαζί. Πόσοι ήρωες θυσία έγιναν στην Τροία εκεί, μια ελπίδα μας κατείχε πότε θα νικήσουμε και ξανά στην Ιθάκη πότε θα γυρίσουμε.
Κω/νος-Σύντροφος…: Ποιος είσαι εσύ που τολμάς και για πόλεμο μιλάς; Στεναχώριες μας θυμίζεις και το κέφι μας χαλάς.
Γιάννης-Σύντροφος …: Ποια Ιθάκη, ποια πατρίδα; Η πατρίδα είναι ‘δω. Οι λωτοί είναι η μόνη ελπίδα, να τους τρώω να ξεχνώ…
Οδυσσέας: Πω, πω, δε θυμούνται τίποτα. Τους μάγεψαν τα φρούτα. Εμπρός, μη χάνουμε καιρό, πάρτε τους στο καράβι με το ζόρι! Εμπρός! (τους τραβάει)
Ρυθμικό: Οδυσσέας- Σύντροφοι (κουπί)
Οδυσσέας: Ένα νησί! Να κατέβουμε να πάρουμε τρόφιμα για το ταξίδι.
Σύντροφοι: Ναι, ναι!
Ελίνα-Μούσα: Βρέθηκαν μέσα στη σπηλιά, του γιου του Ποσειδώνα, του Κύκλωπα Πολύφημου, που ζούσε εκεί αιώνια. Κι όποιος βρισκότανε πλησίαζε έξω από την σπηλιά του, μια χαψιά τους έκανε και γέμιζε την κοιλιά του.
Πολύφημος: Αααααα
Όλοι: Παναγία μου! Τι είναι αυτό;
Ρυθμικό : Πολύφημος-σύντροφοι
Σαίπ-Πολύφημος: Ποιοι να είστε όλοι εσείς; Είστε άραγε άνθρωποι και από ποιο μέρος της γης;
Οδυσσέας: Ερχόμαστε από την Τροία! Οι άνεμοι μας έριξαν στο νησί σας.
Πολύφημος: Χα, χα, χα! Μμμ νόστιμες μπουκίτσες! Θα σας κάνω μια μπουκιά!
Οδυσσέας: Στάσου Κύκλωπα, πάρε αυτό το κρασί γιατί δεν το ‘χω και πολύ να σε κεράσω, να σε κάνω φίλο και ποτέ να μην σε ξεχάσω.
Πολύφημος: Φίλο; Γιατί με ήξερες και από χθες!
Όλοι: Πιέσ’ το! Πιέσ’ το!
Πολύφημος: Μμμ, πολύ ωραίο! Σαν αμβροσία είναι, το ποτό των Θεών. Δεν μου λες, εσένα πως σε λένε;
Οδυσσέας: Κανένας--- είναι το όνομά μου και όλοι αυτοί είν’ η συντροφιά μου.
Πολύφημος: Ξέρεις, βρίσκω το κρεατάκι σου ωραίο, γι’ αυτό κι εσένα θα σε φάω τελευταίο.
Όλοι: Κου-κου Κύκλωπα (3 φορές). Φεύγουμε, φεύγουμε…
Πολύφημος: Τώρα σε έπιασα απ’ τα αφτιά, να μάθεις να μην με κοροϊδεύεις.
Οδυσσέας: Μπεεεε……
Πολύφημος: Ωχ! Έπιασα το κριάρι! Ααα, ο Κανένας μου πήρε το γυαλί μου! Δεν βλέπωωω!
Οδυσσέας: Αφού δεν στο πήρε κανένας, τι φωνάζει;
Σύντροφοι: Στο πήρε ο Οδυσσέας από την Ιθάκη. Στη θάλασσα, στη θάλασσα εδώ μπροστά τον είδα.
Πολύφημος: (πετάει το βράχο) Θεέ μου Ποσειδώνα, κυνήγησέ τον Οδυσσέα και φούσκωσε τη θάλασσα από πέρα ως πέρα!
Ρυθμικό: Οδυσσέας- Σύντροφοι (κουπί)
Ειρήνη-Μούσα : Ο Ποσειδώνας θύμωσε πολύ μαζί του και του στέλνει τις συμφορές απανωτές και το κακό του θέλει. Για την πράξη αυτή που έκανε έχει πια την τιμωρία και τη γλυκιά επιστροφή στον τόπο του την κάνει ταλαιπωρία.
Μαριάννα-Μούσα : Και το κακό δεν άργησε να εμφανιστεί και πάλι, αφού οι σύντροφοί δεν είχανε μυαλό μας’ το κεφάλι. Μετά απ’ τον Πολύφημο τα ‘βάλαν με ανθρώπους που ζούσαν σε φιλόξενους κι αγαπημένους τόπους.
Μουσική Αιόλου
Δέσποινα-Μούσα : Ο Αίολος βοήθησε με όλα του τα μέσα και τους έδωσε κι ένα ασκό που είχε ανέμους μέσα. Τους συμβούλεψε πολύ σωστά κανείς να μην τους ανοίξει, γιατί ανέμους φοβερούς είχε εκεί μέσα κρύψει. Αλλά η περιέργεια των συντρόφων ήτανε πιο μεγάλη και κύματα θεριά σηκώθηκαν και πάλι…
Ρυθμικό : σύντροφοι – άνεμοι
ΠΕΤΡΟΣ-Πουνέντες:  Είμαι  εγώ  ο  Πουνέντες.. με  ξέρουν  οι ναυτικοί   λεβέντες  ότι  φυσώ  γερά  από  δυτικά
ΛΕΝΤΙΑΝ- Μαίστρος: Βορειοανατολικός άνεμος  είμαι  εγώ ο Μαίστρος  ο  δυνατός
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Σ-Γαρμπής:  Νότος  και  Ανατολή  μαζί  φυσάμε  δυνατά  και  φέρνουμε τον  αέρα τον   ΓΑΡΜΠΗ
Ελίνα-Μούσα : Στων Λαιστριγόνων το νησί που θέλαν να τους φάνε, όσοι ξεφύγαν από ‘κει σαλπάρανε και πάλι, στην Κίρκη καταλήξανε που είχε τα πολλά τα κάλλη.
Γιώργος-Σύντροφος…: Μα τι βλέπω; Ένα νησί πλεούμενο! Ξυπνήστε!
Γιασλάς-Σύντροφος…: Τι είναι και φωνάζεις; Με τρόμαξες;
Κω/νος-Σύντροφος…:Είδα κάτι χάλκινο που αστράφτει γύρω-γύρω, ελπίζω να είναι φαγητό και ας χρειαστεί να κάνω κι ολόκληρο το γύρο!
Ρυθμικό : Κίρκη
Αφροδίτη-Κίρκη: Το φαγητό που φτιάχνω με χύτρα χρυσαφένια, διώχνει κάθε έννοια σαν το γευτεί κανείς. Με μέλι και με γάλα, με διαλεχτό αλεύρι και νόστιμο κρασάκι στη χύτρα όλα μαζί ομορφαίνει η ζωή. Ξένοι εδώ καθίστε, έτοιμο το τραπέζι, εμπρός σερβιριστείτε και άλλο μην αργείτε.
Σύντροφοι:  ουάου ου… Τι όμορφη γυναίκα;
Κίρκη: Καλώς το παλικάρι!
Γιώργος-Σύντροφος: Για μένα το λέει…J
Κίρκη: Πως από ‘δω;
Αίσι-Σύντροφος: Είμαστε νηστικοί και πεινάμε! Φέρε μας να φάμε!
Κίρκη: Ελάτε να σας φιλέψω κάτι.
Γιάννης-Σύντροφος: Τόσο φαγητό για μας; Το ονοματάκι σας;
Κίρκη:  Κίρκη με λένε. Από ΄δω παρακαλώ, υπάρχει κι άλλο φαγητό.
Κω/νος-Σύντροφος: Μα αυτό είναι φαγητό για γουρούνια!!! (μεταμορφώνονται)
Οδυσσέας: Μα τι γίνεται εδώ;
Κίρκη: Καλώς τον! Μα τι όμορφος που είσαι; Θέλω να σε παντρευτώ!
Οδυσσέας: Μα είμαι ήδη παντρεμένος! Κάνε αμέσως τους συντρόφους μου ανθρώπους!
Κίρκη: Θα τους κάνω αν μου βρεις κάποια αινιγματάκια:
- Μικρή, μικρή νοικοκυρά μεγάλη πίτα κάνει, τι είναι;
Οδυσσέας: Μέλισσα!
Κίρκη: Όμορφη και πλουμιστή, στα λουλούδια κατοικεί,, τι είναι;
Οδυσσέας: Πεταλούδα!
Κίρκη: Κέρδισες! Θα σας κάνω τώρα ανθρώπους, για να πάτε σ’ άλλους τόπους….Ο  επόμενος σταθμός θα σας δοκιμάσει όλους. Οι Σειρήνες είναι εκεί με ωραία Μουσική, που μαγεύουν στη στιγμή. Μην ξεγελαστείτε όμως, κλείστε όλοι τα αυτιά, κι Οδυσσέα στο κατάρτι δέσου τώρα με σκοινιά.
Ρυθμικό: οι σύντροφοι δένουν τον Οδυσσέα στο κατάρτι
Οδυσσέας: Λύστε μου τα σκοινιά! Οι Σειρήνες με καλούν! Δεν ακούτε; Λύστε με.
Ειρήνη-Μούσα : Και το ταξίδι συνεχίστηκε και μπροστά στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη όλο και κάποιος τραυματίστηκε. Και ξάφνου βρεθήκανε σε ένα άλλο νησί και η συμβουλή που τους δώσανε ήτανε χρυσή. Να μην πειράξουνε του ήλιου μας τα ιερά τα βόδια, μα πάλι αυτοί παράκουσαν και διαταγές και λόγια. Η θάλασσα φουρτούνιασε, βούλιαξε το καράβι κι όλοι οι άνδρες στο βυθό επέσανε κι εχάθει.  Μόνο ο Οδυσσέας ξέβρασε στης Καλυψώς τα μέρη…
Ρυθμικό: καταστροφή πλοίου
Μαριάννα-Μούσα : Η Καλυψώ τον αγάπησε, τον έχει κρατημένο, μέσα στο παλάτι της πάντα φυλακισμένο. Τι κι αν αυτός οδύρεται και θέλει να γυρίσει, η Καλυψώ η μαγισσα δεν λέει να τον αφήσει.
Ρυθμικό Καλυψώς
Ελίζα-Καλυψώ: Στον αργαλειό μου φόρεμα λευκό υφαίνω για να αρέσω στον καλό μου και να μείνει εδώ κοντά μου. Αχ, αχ και αχ κρατώντας με κλωστή δεμένο και μ’ εμένα μαγεμένο και μ’ εμένα ερωτευμένο, να μη φύγει μακριά και να μείνει μέσα στην καρδιά μου.
Δέσποινα-Μούσα : Στο μεταξύ ο Δίας τήρησε το λόγο που ‘χε δώσει να βοηθήσει άμεσα τον Οδυσσέα να σώσει. Και στο νησί της Καλυψώς στέλνει τον γοργοπόδαρο Ερμή, τον αγγελιοφόρο.
Καλυψώ: Καλώς τον γρήγορο Ερμή, με τα φτερά στα πόδια, ήρθες για μένα στο νησί μου; Μεταφέρεις λόγια;
Παναγιώτης Σ-Ερμής: Καλώς σε βρήκα Καλυψώ, όμορφη μάγισσά μου. Καλά το μάντεψες, θα πω λόγια μα όχι δικά μου.
Καλυψώ: Πολύ σοβάρεψες Ερμή και το ύφος σου με σκιάζει. Τι είν’ αυτό που τώρα ο Δίας μου ετοιμάζει;
Ερμής: Βούληση είναι του Θεού κι ο Οδυσσέας γρήγορα να φύγει να σαλπάρει. Μην τον κρατάς άλλο εδώ και μην τον εμποδίζεις, τα όμορφα τα χρόνια του μην του τα χαραμίσεις.
Καλυψώ: Μα πως δίνει εντολές και κρύβεται εκεί πάνω και γιατί θα πρέπει ότι αγαπώ τώρα εγώ να χάνω; Μόνο εγώ αγάπησα θνητό με πάθη. Ξέρεις Θεές που κάνανε και αυτές τα ίδια λάθη; Είχα σκοπό αθάνατο τον Οδυσσέα να κάνω, μα τώρα ο Δίας μου ζητά ν’ αλλάξω αυτό το πλάνο. Κοίτα σ’ αυτό το όμορφο νησί τι όμορφα περνάει; Γιατί του Δία η βουλή αυτόματα χαλάει;
Ερμής: Σε συμβουλεύω Καλυψώ να μην τον παρακούσεις γιατί αλλιώς θα κατεβεί και πως θα την γλιτώσεις;
Καλυψώ: Να πεις στον Δία ότι αυτό το θείο θέλημά του, θα του το κάνει η Καλυψώ η ωραία μάγισσά του. Όσο κι αν θέλω κι αγαπώ τον όμορφο άνθρωπο εκείνο, εγώ αφορμή για τσακωμό με τους Θεούς δεν δίνω.
Ελίνα-Μούσα: Αυτά του είπε η Καλυψώ εκείνη την ημέρα και πήρε δρόμο ο Ερμής και πέταξε στον αέρα.
Καλυψώ: Έλα Οδυσσέα μου κοντά, θέλω να σου μιλήσω κι αυτό τον κόμπο στην καρδιά που έχεις θέλω να στον λύσω.
Οδυσσέας: Δεν θέλω άλλο να κρύβομαι και άλλο δεν αντέχω, θέλω την πατρίδα μου να δω και τους δικούς μου να έχω. Εσύ καλά με φροντίζεις όλα αυτά τα χρόνια, μα πόθησα το σπίτι μου που το αγαπώ αιώνια.
Καλυψώ: Το ξέρω Οδυσσέα μου να κρύβεσαι δεν κάνει κ
ι όσο ταλαιπωρήθηκες τώρα θαρρώ πως κάνει, θα βοηθήσω όσο μπορώ να φτιάξεις μια σχεδία, να πλεύσεις στην πατρίδα σου να βρεις πια ηρεμία.
Οδυσσέας: Μα πόση χαρά μου έδωσες μ’ αυτό που είπες τώρα; Τις ξέχασα τις πίκρες, τις ξέχασα τις λύπες. Μακάρι όλα τα βάσανα και οι καημοί να τελειώνουν και οι Θεοί τη μοίρα μου τέλος καλό να δώνουν.
Ρυθμικό: κατασκευή σχεδίας
Καλυψώ: Καλό ταξίδι να ‘χεις! Να προσέχεις!
Οδυσσέας: Γεια σου Καλυψώ! Σ’ ευχαριστώ για όλα!
Ειρήνη-Μούσα:  Το ταξίδι  του Οδυσσέα όμως δεν τελείωσε  εκεί …  και να ‘σου βρέθηκε έξαφνα στο  τελευταίο  νησί.  
Νησί των  Φαιάκων το  έλεγαν και  όλοι  γλεντούσαν  και  έπιναν.  Εκεί  η βασίλισσα η  Ναυσικά,   του Οδυσσέα  πρόσφερε  του  κόσμου τα καλά..  να τον κρατήσει ήθελε για πάντα  στο νησί,  εκείνος  όμως γύρευε  την  Πηνελόπη  την πιστή.

Έτσι μια  μέρα  γαλανή κρατώντας  το  δισάκι  χαρούμενος  ξαπόσταξε  επιτέλους στην ΙΘΑΚΗ!

Να παίξω λίγο ακόμα μαμά;

  Πριν 30 χρόνια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (1991) διακήρυξε το παιχνίδι ως «καθολικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της παιδικής ηλικίας», η ...