Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2017

Παραμύθια - Paramithakia.gr

Παραμύθια για όλους - Διαβάζουμε, ακούμε, γράφουμε παραμύθια

Παραμύθι - Ο Μικρός Δε σ' αγαπώ - Αφήγηση παραμυθιού

https://www.youtube.com/watch?v=1FKyotpt-dk
Αποτέλεσμα εικόνας για Παραμύθι για μικρούς και για μεγάλους. Κείμενο - Αφήγηση Ευαγγελία Καρή

Παραμύθι για μικρούς και για μεγάλους.
Κείμενο - Αφήγηση Ευαγγελία Καρή


ΤΟ ΝΤΡΟΠΑΛΟ ΧΤΑΠΟΔΙ - Αντιμετωπίστε τη ντροπαλότητα. How to overcome shyness

Αποτέλεσμα εικόνας για ΤΟ ΝΤΡΟΠΑΛΟ ΧΤΑΠΟΔΙ - Αντιμετωπίστε τη ντροπαλότητα. How to overcome shyness
https://www.youtube.com/watch?v=J3COy3ZTX_k


Το παραμύθι αυτό δημοσιεύεται στο βιβλίο ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ της ψυχολόγου Νένα Γεωργιάδου. Θεατρική διασκευή στο βιβλίο ΣΧΟΛΙΚΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ. 


Σε αυτό το παραμύθι θα μάθουμε για ένα όμορφο μπλε χταπόδι που ήταν πολύ ντροπαλό και πώς αυτό ξεπεράσει τη ντροπή του.

Βήματα για τη ζωή

 Βήματα για τη ζωή - Project: 

https://www.slideshare.net/voulamil/ss-49469913

«Ο τροχός της φιλίας».
Φτιάξαμε ένα μεγάλο «τροχό» και
γράψαμε τα ονόματα όλων των παιδιών.
Με τη σειρά που καθόμαστε στην...

ΣΚΟΠΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 

  • Να μάθουν τα παιδιά το ¨πως¨ και όχι το ¨τι¨ να σκέφτονται. Να αναπτύξουν τις ατομικές και κοινωνικές τους δεξιότητες, με έμφαση στη διαχείριση συναισθημάτων και στην επίλυση προβλημάτων. 
  • Να υιοθετήσουν τα παιδιά κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές.
  •  Να επιλέγουν να χρησιμοποιούν τις διδαγμένες δεξιότητες στις ανάλογες κοινωνικές περιστάσεις 
  • Να κάνουν εκτίμηση καταστάσεων και να προβαίνουν σε υλοποίηση της καλύτερης ιδέας για την επίλυση των προβλημάτων τους.
 βηματα για τη ζωή -  δημοτικό σχολειο
ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ - τα δωμάτια των συναισθημάτων

ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ - Δημοτικό σχολειο:


Βήματα για τη ζωή - video


ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ: https://www.youtube.com/watch?v=ZjcIaUl5Stg

Tαξίδι στις χώρες των συναισθημάτων - Animation από παιδιά : https://www.youtube.com/watch?v=twfiGeWfFws


"ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ...ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"

Το Νηπιαγωγείο συστεγάζεται με το Δημοτικό
Λίμνης, έτσι τα νήπια βλέπουν καθημερινά τα παιδιά
του Δημοτικού Σχολείου, μαθα...





Το Νηπιαγωγείο συστεγάζεται με το Δημοτικό , έτσι τα νήπια βλέπουν καθημερινά τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, μαθαίνουν να συνυπάρχουν με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας και γνωρίζουν τους χώρους (γραφείο δασκάλων, τουαλέτες, κυλικείο, αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων,αύλειος χώρος)

 https://www.slideshare.net/voulamil/ss-61966208

https://www.slidesharet/coteacher/ss-9272179










The Underwear Rule - «Ο Κίκο και το Χέρι»

Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει δημιουργήσει ένα υλικό ευαισθητοποίησης με στόχο την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Ονομάζεται «Ο Κανόνας του Εσώρουχου» (The Underwear Rule) και αποτελείται, ανάμεσα σε άλλα, από οδηγίες για τους γονείς και ένα βιβλίο για μικρά παιδιά (3-7 ετών) με τίτλο «Ο Κίκο και το Χέρι».

«Ο Κανόνας του Εσώρουχου» 
Οδηγίες για γονείς


H Kίκο και το XεράκιΤι είναι «Ο Κανόνας του Εσώρουχου»; Είναι απλό: ένα παιδί δεν πρέπει να αγγίζεται από άλλους στα μέρη του σώματος που συνήθως καλύπτονται από το εσώρουχο. Επίσης, δεν πρέπει να αγγίζει και εκείνο τους άλλους σε αυτά τα σημεία.

Με τον «κανόνα» αυτό οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά πού δεν πρέπει να τα αγγίζουν οι άλλοι άνθρωποι, πώς να αντιδρούν και πού να αναζητούν βοήθεια. Ακόμη, τους βοηθάει να εξηγήσουν ότι το σώμα τους τους ανήκει, ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά, καθώς και καλά και κακά αγγίγματα.

Αν αισθάνεστε άβολα να μιλήσετε για αυτό το θέμα, να θυμάστε ότι είναι ίσως πιο δύσκολο για σας, που είστε ενήλικος, παρά για ένα παιδί. Εξάλλου, ένα παιδί δεν είναι ποτέ πολύ μικρό για να διδαχθεί τον «Κανόνα του Εσώρουχου», επειδή η κακοποίηση μπορεί να συμβεί σε κάθε ηλικία.

«Το σώμα σου, σου ανήκει»

Τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν ότι το σώμα τους τους ανήκει και ότι κανείς δεν μπορεί να το αγγίξει χωρίς την άδειά τους. Η ανοιχτή και ευθεία συζήτηση από μικρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα και τα πιο «προσωπικά» μέρη του σώματος, με χρήση της σωστής ονομασίας για τα γεννητικά όργανα, θα τα βοηθήσει να κατανοήσουν τι δεν επιτρέπεται.

Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν ένα φιλί ή ένα άγγιγμα κάθε στιγμή, ακόμη κι από κάποιον που αγαπούν. Πρέπει να διδαχθούν να λένε «όχι», με άμεσο και σταθερό τρόπο, σε κάθε μη κατάλληλη φυσική επαφή, να απομακρύνονται από επικίνδυνες καταστάσεις και να το αναφέρουν σε έναν έμπιστο ενήλικο. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι θα πρέπει να επιμένουν να το λένε, μέχρι κάποιος να πάρει το θέμα στα σοβαρά.

Καλά και κακά αγγίγματα

Τα παιδιά δεν αναγνωρίζουν πάντοτε τα κατάλληλα και τα μη κατάλληλα αγγίγματα. Πρέπει να μάθουν ότι δεν είναι σωστό κάποιος να κοιτάξει ή να αγγίξει τα γεννητικά τους όργανα ή να τους ζητήσει να κοιτάξουν ή να αγγίξουν τα γεννητικά όργανα κάποιου άλλου.

Ο «Κανόνας του Εσώρουχου» τα βοηθάει να αναγνωρίζουν ένα φανερό όριο που είναι εύκολο να θυμούνται: το εσώρουχο.

Βέβαια, οι γονείς θα εξηγήσουν ότι κάποιοι «μεγάλοι», όπως οι ίδιοι, εκείνοι που τυχόν τα φροντίζουν κατά την απουσία τους ή οι γιατροί, μπορεί να χρειαστεί να τα αγγίξουν, αλλά πρέπει να λένε «όχι» όποτε μια κατάσταση τα κάνει να αισθάνονται άβολα.

Κυριακή, Ιουνίου 25, 2017

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑ

¨ΚΑΘΕ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗ..."


Πρώτες μέρες στο σχολείο και στα πρόσωπα ζωγραφισμένα ανάμεικτα συναισθήματα…! Ένα κουβάρι με σχοινί ήταν αυτό που μας βοήθησε να χαλαρώσουμε..να γνωριστούμε..και να ενωθούμε σαν ομάδα!!

Το κουβάρι με το σχοινί άρχισε να περνάει από χέρι σε χέρι. Όποιος παίρνει το κουβάρι λέει το όνομά του, κρατάει με τα χέρια του το σχοινί που ξετυλίγεται και δίνει το κουβάρι στο παιδί που κάθεται δίπλα του…(Αξίζει να σημειώσω εδώ πως το σχοινί στα χέρια μας έκρυβε με μεγάλη επιτυχία την ανασφάλεια μας καθώς απασχολούσε τα δάχτυλά μας καθώς μιλούσαμε και εξυπηρετούσε στο να είναι κατεβασμένο το κεφάλι μας προς τα χέρια μας!!!) Όταν το σχοινί περάσει απ΄ όλα τα παιδιά, το κουβάρι καταλήγει εκεί όπου ξεκίνησε. Όλα τα χεράκια των παιδιών κρατάνε το σχοινί και ουσιαστικά ένας κύκλος έχει σχηματιστεί! Τότε ακουμπάμε το σχοινί μπροστά στα πόδια μας στο πάτωμα και κάνουμε ένα βήμα μπροστά ώστε να μπούμε μέσα στον κύκλο!

Καθισμένοι οκλαδόν μέσα σε αυτόν τον κύκλο του σχοινιού, παίζουμε κάθε μέρα παιχνίδια γνωριμίας: λέμε τα ονόματά μας, κυλάμε την μπάλα, λέμε το αγαπημένο μας χρώμα, διαβάζουμε παραμύθια σχετικά με την πρώτη μέρα στο σχολείο, τραγουδάμε, μιμούμαστε κινήσεις, γινόμαστε ομάδες σύμφωνα με το χρώμα της μπλούζας μας και άλλα απλά κριτήρια, παίζουμε με ένα «μαγικό σεντόνι» που κουκουλώνει παιδιά και ψάχνουμε να βρούμε ποιος εξαφανίστηκε και γενικά παίζουμε διάφορα άλλα απλά παιχνίδια που όμως τόσο σημαντικά είναι για να χαλαρώσουμε, να γνωριστούμε, να αγγίξουμε ο ένας τον άλλον και να εξοικειωθούμε μεταξύ μας!

Τις επόμενες μέρες, με το σχοινί αυτό παίξαμε τον «ιστό της αράχνης»-τον οποίο μετονομάσαμε σε ιστό φιλίας- όπου το σχοινί πέρναγε και δενόταν στα δαχτυλάκια των παιδιών. Όποιος δενόταν στο σχοινί γινόταν φίλος με τους υπόλοιπους «δεμένους». Κάθε παιδί που έδενε το δάχτυλό του έλεγε το όνομά του και επέλεγε σε ποιο παιδί θα συνεχίσει το σχοινί! Μέσα στον κύκλο δημιουργήθηκε ένας ιστός σαν της αράχνης και φυσικά όλα τα παιδιά δέθηκαν με αυτό!

Μια μέρα προσθέσαμε και χάντρες στο καθημερινό μας παιχνίδι με το σχοινί. Κάθε παιδί λοιπόν έπαιρνε το κουβάρι με το σχοινί, πέρναγε μέσα μια χάντρα κι έλεγε το όνομά του ή το όνομα του διπλανό του!









Όταν όλοι με τη σειρά πέρασαν μέσα από μια χάντρα, είχαμε κάτι σαν «μεγάλο βραχιόλι» όπως είπαν τα παιδιά… κι όπως ήταν αναμενόμενο..όλοι ήθελαν να το πάρουν και να το φορέσουν. Έτσι για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι φτιάξαμε τα δικά μας βραχιόλια..και με αυτόν τον τρόπο θα κουβαλάμε όλοι πάνω μας ένα κομμάτι από αυτό το σχοινί που μας βοήθησε τις πρώτες μας μέρες στο σχολείο, να γίνουμε φίλοι! (Τα βραχιόλια αυτά τα φοράνε ακόμα τα παιδιά και παραμένουν το ίδιο ενθουσιασμένα με την ιδέα!)








Έχοντας τώρα κάτι να μας συνδέει με την υπόλοιπη ομάδα θέλαμε να μάθουμε κι άλλα περισσότερα πράγματα για κάθε έναν φίλο μας ξεχωριστά! Έτσι συμφωνήσαμε να φέρνουμε τα αγαπημένα μας πράγματα από το σπίτι (παιχνίδια-βιβλία-cd-dvd-φωτογραφικά άλμπουμ) και να τα παρουσιάζουμε στους νέους μας φίλους! Για να είμαστε δίκαιοι ακολουθήσαμε τη διαδικασία της κλήρωσης για να δούμε ποια δύο παιδιά θα φέρουν την επόμενη μέρα στην τάξη τα αγαπημένα τους πράγματα. Τα παιδιά που κληρώθηκαν πήραν τις δύο χάρτινες σακούλες που είχα φτιάξει για αυτό το σκοπό, μαζί και με ένα σημείωμα για τους γονείς τους! Την επόμενη μέρα όλο ενθουσιασμό τα δυο παιδιά με τη σειρά παρουσίασαν τα αγαπημένα τους πράγματα, εξήγησαν και αιτιολόγησαν την επιλογή αυτών των αντικειμένων ως αγαπημένων τους και έπειτα τα μοιράστηκαν με την υπόλοιπη ομάδα προκειμένου να παίξουν!


Για να μπορέσουν όλα α παιδιά να παίξουν με τα παιχνίδια αυτά..συμφωνήσαμε να χωριστούμε σε ομάδες!!Οι ομάδες προέκυψαν αφού τα παιδιά διάλεξαν ένα καπάκι από μαρκαδόρο..όσοι είχαν το ίδιο χρώμα καπάκι, μπήκαν στην ίδια ομάδα! (Οι ομάδες των χρωμάτων συνεχίζουν να λειτουργούν στην τάξη μας για διάφορες δραστηριότητες!)

Σε ομάδες χωρίστηκαν και τα παιχνίδια που μας έφεραν τα δυο παιδιά, πχ. ομάδα με αυτοκινητάκια-ομάδα με κουκλάκια-ομάδα με βιβλία-ομάδα με dvd- ομάδα με cd κτλ. Για να μπορέσουν όλες οι ομάδες να περάσουν από όλες τις ομάδες παιχνιδιών συμφωνήσαμε ότι κάθε ομάδα παιδιών θα παίζει σε κάθε ομάδα παιχνιδιών για περίπου 10’.Όταν χτυπούσε το ντέφι σήμαινε ότι ο χρόνος παραμονής τους στο παιχνίδι τελείωσε και οι ομάδες των παιδιών πήγαιναν κυκλικά σαν ρολόι στη διπλανή ομάδα παιχνιδιού.


Oταν όλοι είχαν παίξει με όλα τα παιχνίδια, κάναμε μια προσωπική λίστα για τα δυο παιδιά που μας παρουσίασαν τα αγαπημένα τους πράγματα..καταγράφαμε τι μας έφεραν και σκεφτόμασταν κάτι θετικό, δηλαδή μια φιλοφρόνηση να τους αφιερώσουμε. (Τις λίστες αυτές τις χρησιμοποιούμε τώρα για το παιδί που γίνεται βοηθός! Όποιος κληρώνεται βοηθός, του καρφιτσώνουμε στον πίνακα της παρεούλας την προσωπική του αυτή λίστα και του ξαναδιαβάζουμε την φιλοφρόνηση που είχαν πει τα παιδιά γι αυτόν. Ή ίσως και να συμπληρώσουμε κάτι στη φιλοφρόνηση αν τα παιδιά έχουν κάτι καινούριο και διαφορετικό να πουν). Η διαδικασία συνεχίστηκε ώσπου όλοι να παρουσιάσουν τον εαυτό τους μέσα από τα αγαπημένα τους πράγματα! Κάθε πρωί δύο παιδιά παρουσίαζαν και κάθε μεσημέρι δύο άλλα παιδιά έπαιρνα τις χάρτινες σακούλες σπίτι τους! Η διαδικασία αυτή έκανε τα παιδιά να νιώθουν πολύ όμορφα, τους τόνωνε την αυτοπεποίθηση και τα ενθάρρυνε να παρουσιάζουν κάτι μπροστά στην ολομέλεια χωρίς ντροπή και δισταγμό!!Έπίσης ενίσχυσε το δεσμό της φιλίας μεταξύ τους, καθώς συνειδητοποιούσαν μέρα με τη μέρα πόσα πολλά κοινά έχουν μεταξύ τους..πως δηλαδή έχουν τα ίδια ή παρόμοια παιχνίδια και πως αγαπάνε τα ίδια πράγματα!!
Κι έτσι όπως είχαν τα παιδιά αλληλεπιδράσει σε ομάδες τόσες μέρες μεταξύ τους… δεν υπήρχε καλύτερη αφορμή για να θέσουμε τους κανόνες στην τάξη μας και να συνάψουμε το παιδαγωγικό μας συμβόλαιο!!!Συζητήσαμε λοιπόν για το πώς τους φάνηκε το παιχνίδι στις ομάδες, αν κάτι δεν τους άρεσε, αν κάτι τους ενόχλησε, τι δεν θέλουν να τους κάνουν οι άλλοι..και πως γενικά πιστεύουν πως θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι στην τάξη μας!!Καταγράψαμε τις ιδέες τους και τις υπογράψαμε όλοι, όπως κάνουν και οι μεγάλοι με τα συμβόλαιά τους!






Επίσης συμφωνήσαμε να μιλάμε όλοι με όμορφες λέξεις μεταξύ μας και γι αυτό φτιάξαμε το βάζο με τις γλυκές κουβέντες





Μέσα από όλες αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά είχαν έρθει συναισθηματικά αρκετά κοντά! Είχαν γνωριστεί μεταξύ τους, ένιωθαν όμορφα, ένιωθαν ασφαλή κι είχαν αρχίσει να λειτουργούν μέσα σε ομάδες χωρίς καν να το καταλάβουν. Μάλιστα σε άσχετες χρονικές στιγμές αγκαλιάζονταν μόνα τους κι έλεγαν «σ΄αγαπώ» το ένα στο άλλο!

«Τα ρούχα και τα αντικείμενα των προπάππων μας»


ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα ρούχα και τα αντικείμενα των προπάππων μας εντάσσονται στην λαϊκή τέχνη και είναι αναπόσπαστο μέρος του λαϊκού πολιτισμού. Η ευαισθητοποίηση και η πληροφόρηση των παιδιών σε θέματα του λαϊκού πολιτισμού τα βοηθά να προβληματιστούν και να κατανοήσουν την εξέλιξη σε πολλαπλά επίπεδα.
Η εξέλιξη στο λαϊκό πολιτισμό μπορεί να είναι αργή, αλλά έχει μια ποιοτική διάσταση που ενδείκνυται για παιδαγωγικούς σκοπούς. Ακόμη, μέσα από το λαϊκό πολιτισμό τα παιδιά μπορούν να γνωρίσουν τις προηγούμενες γενιές και να αναζητήσουν στοιχεία τους γύρω μας (Κάντζου – Νικολούδη, 2009).
Στο παρόν πρόγραμμα «Τα ρούχα και τα αντικείμενα των προπάππων μας» οι δραστηριότητες εντάσσονται σε δυο μεγάλες ενότητες οι οποίες είναι χωρισμένες στις εξής υποενότητες:
ΕΝΟΤΗΤΑ 1: Α. Κεντήματα, Β. Αργαλειός, Γ. Παραδοσιακές φορεσιές
ΕΝΟΤΗΤΑ 2: Α. Είδη οικιακής χρήσης και εργαλεία


ΓΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
1. Να μάθουν τα νήπια ότι οι φορεσιές αλλάζουν στη πορεία του χρόνου.
2. Να μάθουν τα αντικείμενα οικιακής χρήσης των παλαιότερων χρόνων.
3. Να εκφράζουν προφορικά τις απορίες τους και να συμμετέχουν τις συζητήσεις.
4. Να εκφράζονται δημιουργικά μέσα από δραστηριότητες σχετικές με το θέμα.
5. Να επεξεργαστούμε βιβλία και εικόνες σχετικές με το θέμα.
6. Να μπορέσουν να δουν από κοντά αντικείμενα λαϊκού πολιτισμού (επίσκεψη σε χώρους με σχετικές συλλογές).
7. Να οξύνουν τη μαθηματική τους σκέψη μέσα από διάφορες δραστηριότητες


ΠΕΔΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ:
· Γλώσσα
· Μαθηματικά
· Μελέτη περιβάλλοντος (κοινωνικό περιβάλλον)
· Έκφραση και δημιουργία
· Πληροφορική


ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ:
Από Μάρτιο έως Απρίλιο 2015
Η ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του προγράμματος χρονικά γίνεται παράλληλα με άλλες δραστηριότητες του προγράμματος σπουδών του Νηπιαγωγείου και το πρόγραμμα ενσωματώνεται στις άλλες θεματικές ενότητες (επέτειος 25ης Μαρτίου, Πάσχα). Επίσης, οι δραστηριότητες στο σχεδιασμό τους είχαν μια χρονική ακολουθία αλλά στη πράξη έγιναν σε συνδυασμό και με σπειροειδή πορεία.


ΕΝΟΤΗΤΑ 1
Α. Κεντήματα
Επιμέρους στόχοι:
1. Να γνωρίσουν τα παραδοσιακά κεντήματα
2. Να μάθουν τη παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής νημάτων
3. Να συνδέσουν το κέντημα με τη καθημερινότητα των γυναικών παλαιότερων εποχών
Μέσα και υλικά:
· Παραδοσιακά κεντήματα και ποδιές
· Χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή – internet
· Εικόνες παραδοσιακών κεντημάτων και εργαλείων παραδοσιακής παραγωγής κλωστών.
· Φωτοτυπίες παραδοσιακών σχεδίων κεντημάτων και χρώματα


Δραστηριότητα 1: Ποίημα
Λέμε στα νήπια το παραδοσιακό παιδικό «κλιμακωτό» τραγούδι από το Μαρμαρά Προποντίδας Ντίλι Ντίλι το καντήλι. Το συγκεκριμένο τραγούδι δίνει το ερέθισμα για την ενασχόληση μας με τα κεντήματα που θα ακολουθήσει αλλά και ασκεί τα παιδιά στη κατανόηση λογικών αλληλουχιών μέσα από την επανάληψη.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Μαθηματικά, Δημιουργία και έκφραση (Ποίηση)


Δραστηριότητα 2: Έρευνα
Αναζητάμε στο internet πίνακες με θέμα γυναίκες που κεντούν και με ερέθισμα αυτές συζητάμε με τα παιδιά εκμαιεύοντας τις γνώσεις αλλά και τις σκέψεις τους πάνω σε αυτές. Στη συνέχεια παρουσιάζουμε στα παιδιά τα παραδοσιακά κεντήματα και τις κεντημένες ποδιές που έχουμε φέρει και εκφράζουμε τις σκέψεις μας αναφορικά με αυτά. Επίσης, ζητάμε από τα παιδιά να φέρουν ότι σχετικό εργόχειρο έχουν σπίτι από τις γιαγιάδες τους.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση),Πληροφορική, Δημιουργία και έκφραση (Πίνακες ζωγραφικής), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον)


Δραστηριότητα 3: Χορός – Στη κεντημένη σου ποδιά
Παρουσιάζουμε στα παιδιά το παραδοσιακό τραγούδι: «Στη κεντημένη σου ποδιά». Συζητάμε για τους στίχους και το ρυθμό και στη συνέχεια μαθαίνουμε να το χορεύουμε.
Κάθε παιδί ζωγραφίζει την δική του ποδιά με ότι σχέδια θα ήθελε να ήταν κεντημένη.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Δημιουργία και έκφραση (Μουσική, Χορός, εικαστικά)


Δραστηριότητα 4: Παραδοσιακά κεντήματα – τετράστιχα ποιήματα
Παρουσιάζουμε στα παιδιά τέσσερις εικόνες με παραδοσιακά κεντήματα. Στη συνέχεια τους απαγγέλουμε τετράστιχα ποιήματα ζητώντας τους να συνδέσουν καθένα με την εικόνα που ταιριάζουν οι στίχοι. (Κάντζου, 2011). Τέλος συζητάμε για αυτά χωρίς να παραλείψουμε να δώσουμε έμφαση στο ότι είναι από τα παλιά χρόνια των προπάππων μας.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Δημιουργία και έκφραση (Λαϊκή τέχνη, Ποίηση).


Δραστηριότητα 5: Ανάγνωση ιστορίας
Διαβάζουμε στα παιδιά την ιστορία της Γιαλουράκη (2006) στην οποία μια γριά αγράμματη γυναίκα επικοινωνεί με το γιό της. Εκείνη του στέλνει κεντήματα με τα οποία αφηγείται τα νέα της κι εκείνος της απαντά με γράμματα τα οποία της τα διαβάζει το δάσκαλος του χωριού. Δίνουμε έμφαση τόσο στο κείμενο όσο και στις εικόνες των κεντημάτων.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (Ανάγνωση, Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Δημιουργία και έκφραση (Λαϊκή τέχνη), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 6: Ζωγραφική
Δίνουμε στα παιδιά να διαλέξουν μια φωτοτυπία από ασπρόμαυρή παράσταση παραδοσιακού κεντήματος και τους ζητάμε να επιλέξουν τα χρώματα με τα οποία θα ήθελαν να το κεντούσαν αν μπορούσαν και έπειτα τη ζωγραφίζουν.
Διαθεματική διασύνδεση: Δημιουργία και έκφραση (Ζωγραφική), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).

Β. Αργαλειός
Επιμέρους στόχοι:
4. Να γνωρίσουν τον αργαλειό και τη χρήση του
5. Να μάθουν τη παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής υφαντών
6. Να συνδέσουν τον αργαλειό με τη καθημερινότητα των γυναικών παλαιότερων εποχών
Μέσα και υλικά:
· Χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή – internet
· Εικόνες αργαλειού, πίνακας του Βελάθκεζ: Αθηνά και Αράχνη
· Κορδέλες, κλωστές και πλαίσιο για κατασκευή αργαλειού.
· Βαμβάκι, μαύρη πλαστελίνη, σύρμα πίπας, μαλλί πλεξίματος, πλαστικά πιάτα.


Δραστηριότητα 1: ο μύθος της Αράχνης – Ελληνική Μυθολογία
Με ερέθισμα τον πίνακα του Ντιέγκο Βελάθκεζ, με τίτλο "Αθηνά και Αράχνη" ξεκινάμε μια συζήτηση σχετικά με την ενασχόληση των γυναικών με την υφαντική τέχνη, για το πώς γίνονταν τα ρούχα τώρα και παλιά.
Έπειτα, διηγούμαστε στα παιδιά τον μύθο της αράχνης (Γουργιώτου, 2002). Στη συνέχεια αφού συζητάμε πάνω σε αυτόν, κατασκευάζουμε τη δική μας αράχνη με μαύρη πλαστελίνη και σύρμα πίπας που υφαίνει τον δικό της ιστό (πλαστικό πιάτο άσπρο με εγκοπές περιμετρικά και μαύρο μαλλί πλεξίματος).
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (Ανάγνωση, Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Δημιουργία και έκφραση (εικαστικά), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 2: Χρήση αργαλειού
Παρακολουθούμε στον υπολογιστή video με τη χρήση του αργαλειού και συζητάμε πάνω σε αυτό που βλέπουμε.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση),Πληροφορική, Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 3: Κατασκευή Αργαλειού
Σε ένα πλαίσιο από χαρτόνι έχουμε περάσει κάθετες κλωστές από μαλλί πλεξίματος. Στη συνέχεια δίνουμε στα παιδιά σατέν κορδέλες σε διάφορα χρώματα. Διαλέγουν τις κορδέλες που θέλουν και τις περνούν εναλλάξ ανάμεσα στις κλωστές. Έτσι, ετοιμάζουν το δικό τους «υφαντό».
Διαθεματική διασύνδεση: Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον), Δημιουργία και Έκφραση (κατασκευές)


Δραστηριότητα 4: Ποίημα
Απαγγέλουμε το ποίημα του Δημήτρη Κ. Τσιούμα και στη συνέχεια ζωγραφίζει το κάθε παιδί μια σκηνή από το ποίημα και φτιάχνουμε το δικό μας εικονογραφημένο βιβλίο.

Μπαίνει πρωί στον αργαλειό
η κορασιά κι υφαίνει
και με τραγούδια το χωριό
μαγεύει κι ανασταίνει.
Μαγεύει κι ένα νιό παιδί,
λεβέντη, παλληκάρι,
που λαχταράει να την ιδεί
στο χτένι, στο μιτάρι.
Στον αργαλειό, από κοντά,
να παίζει τις σαΐτες,
τις πεδολόγες, να κεντά
λουλούδια, μαργαρίτες
Και, τώρα, να τος αντικρύ
περνάει και τη βλέπει
και ντρέπεται να της το ειπεί
- ο αργαλειός σου πρέπει.
Κι αυτή, γλυκιά, χαμογελά
με πρόσωπο σκυμμένο,
κι απ’ τα κεντίδια τα πολλά
τριαντάφυλλο γραμμένο…
Κι όλο, γοργά στον αργαλειό
τα δάχτυλά της παίζει
και με τα χέρια της τα δυό
ξυλόχτενο πιέζει.

Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση, Ανάγνωση και Γραφή), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον), Δημιουργία και Έκφραση (Ζωγραφική)


Δραστηριότητα 5: Από το βαμβάκι στη κλωστή
Αναζητούμε στο διαδίκτυο αργαλειούς, ρόκες και αδράχτια και με τη βοήθεια ενός κομματιού βαμβακιού εξηγούμε πως γίνεται η κλωστή. Στη συνέχεια κάθε παιδί προσπαθεί να φτιάξει τη δική του κλωστή από βαμβάκι.


Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση),Πληροφορική, Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον)


Γ. ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΦΟΡΕΣΙΕΣ
Επιμέρους στόχοι:
Αποτέλεσμα εικόνας για TRADITIONALCLIPART CLOTHES
1. Να γνωρίσουν ότι τα ρούχα των ανθρώπων αλλάζουν στο χρόνο
2. Να μάθουν τις παραδοσιακές φορεσιές του τόπου μας
3. Να προσεγγίσουμε την χρονική περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα ρούχα τους.
Μέσα και υλικά:
· Χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή – internet
· Εικόνες με παραδοσιακές φορεσιές από διάφορα μέρη της Ελλάδας, χάρτης της Ελλάδας
· Οι στολές Αμαλίας και Τσολιά που θα φορέσουν τα παιδιά στη παρέλαση
· Βελουτέ χαρτί κόκκινο και μπλε, χαρτόνια, γκοφρέ λευκό, γλωσσοπίεστρα




Δραστηριότητα 1: Οι φορεσιές των αγωνιστών του 1821
Με ερέθισμα μια παρουσίαση powerpoint με τους πιο γνωστούς αγωνιστές του 1821, παρατηρούμε και συζητάμε για τα ρούχα που φορούσαν εκείνη την περίοδο οι Έλληνες.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση),Πληροφορική, Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον)


Δραστηριότητα 2: Παραδοσιακές φορεσιές από όλη την Ελλάδα
Αναζητάμε στο διαδίκτυο τις παραδοσιακές φορεσιές από όλη την Ελλάδα. Παρατηρούμε και συζητάμε τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους. Τοποθετούμε μερικές που έχουμε εκτυπώσει πάνω στο χάρτη της Ελλάδας.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (Ανάγνωση, Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση),Πληροφορική, Μαθηματικά, Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 3: Στολές για τη παρέλαση
Στα πλαίσια της γιορτής για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 παρουσιάζουμε στα παιδιά τις φορεσιές που θα φορέσουν στη γιορτή και στη παρέλαση. Ονοματίζουμε κάθε τμήμα της φορεσιάς του τσολιά (φουστανέλα, ζιπούνι κλπ) και της Αμαλίας.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (Ανάγνωση, Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 4: Τσαρούχι από βελουτέ χαρτί
Αφού συζητήσουμε για τα παπούτσια που φόραγαν οι άνθρωποι την περίοδο της Επανάστασης του 1821, τα παιδιά φτιάχνουν ένα επίπεδο τσαρούχι χρησιμοποιώντας χαρτί βελουτέ κόκκινο και μπλε.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα (Ανάγνωση, Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Δημιουργία και έκφραση (εικαστικά), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 5: Κατασκευή τσολιά
Αφού κόψανε το περίγραμμα ενός τσολιά από άσπρο χαρτόνι, τα παιδιά προσθέσανε με τη τεχνική του κολάζ το φέσι και τα τσαρούχια από βελουτέ κόκκινο και τη φουστανέλα από άσπρο γκοφρέ. Έπειτα ζωγραφίσανε τις λεπτομέρειες (πρόσωπο) και τέλος το κόλλησαν σε ένα γλωσσοπίεστρο.
Διαθεματική διασύνδεση: Δημιουργία και έκφραση (εικαστικά), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).



ΕΝΟΤΗΤΑ 2
Είδη ο
ικιακής χρήσης και εργαλεία
Επιμέρους στόχοι:
1. Να γνωρίσουν τα νήπια τα παραδοσιακά είδη οικιακής χρήσης και εργαλεία
2. Να αντιληφθούν την εξέλιξη των αντικειμένων οικιακής χρήσης και των εργαλείων
3. Να συνειδητοποιήσουν ότι η τεχνολογία των σύγχρονων αντικειμένων διευκολύνει τη ζωή μας
4. Να εξοικειωθούν με βασικές ερευνητικές διαδικασίες


Μέσα και υλικά:
· Παραδοσιακά αντικείμενα οικιακής χρήσης και εργαλεία
· Χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή – internet
· Εικόνες και φωτογραφίες παραδοσιακών αντικειμένων και εργαλείων
· Κάρτες από το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης στην Αθήνα


Δραστηριότητα 1: Η ωραία κοιμωμένη
Διαβάζουμε στα παιδιά το παραμύθι «Η ωραία κοιμωμένη» του Περρώ. Με ερέθισμα το παραμύθι και το αδράχτι με το οποίο τρυπήθηκε η βασιλοπούλα συνοψίζουμε τα αντικείμενα που έχουμε δει ως τώρα από τα παλιά χρόνια που σχετίζονται με την προηγούμενη ενότητα (αργαλειός, ρόκα, αδράχτι κλπ).
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα ( Ανάγνωση, Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον).


Δραστηριότητα 2: Σήμερα και παλιά
Συζητάμε για τα αντικείμενα που έχουμε σπίτι και αν υπήρχαν παλιά. Έτσι, φτιάχνουμε στον πίνακα δυο στήλες: «Σήμερα» «Παλιά» και καταγράφουμε τις ιδέες των παιδιών ομαδοποιώντας τες στις δυο στήλες. Για παράδειγμα στο σήμερα βάζουμε το πλυντήριο και στο παλιά τη σκάφη και τον κόπανο. Τέλος, απαριθμούμε τα σημερινά και τα παλιά αντικείμενα που σκέφτηκαν τα παιδιά.
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα ( Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον), Μαθηματικά.


Δραστηριότητα 3: Έρευνα
Παρουσιάζουμε στα παιδιά τις εικόνες και τις φωτογραφίες με τα παραδοσιακά αντικείμενα και συζητάμε πάνω σε αυτά (Σβορώνου,2010). Ρωτάμε τα παιδιά αν μπορούμε να δούμε σήμερα τέτοια αντικείμενα και μας αναφέρουν ότι έχουν οι παππούδες τους και ότι τα έχουν δει στο καφενείο. Στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού υπάρχει μια πολύ σημαντική συλλογή από αντικείμενα λαϊκού πολιτισμού.
Στη συνέχεια αναζητάμε με τα παιδιά στο internet εικόνες με παραδοσιακά αντικείμενα και επισκεπτόμαστε τη σελίδα του μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Εξηγούμε στα παιδιά τι είναι το μουσείο. Τέλος, τους παρουσιάζουμε κάρτες από τη συλλογή του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής τέχνης: Άνθρωποι και εργαλεία.


Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα ( Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον), Πληροφορική.


Δραστηριότητα 4: Επίσκεψη στο καφενείο του χωριού
Στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού, όπως έχει ήδη αναφερθεί από τα ίδια τα παιδιά, υπάρχει μια πολύ σημαντική συλλογή από αντικείμενα λαϊκού πολιτισμού. Έτσι, οργανώνουμε μια επίσκεψη εκεί.
Κατ’ αρχήν, προετοιμαζόμαστε για την επίσκεψη. Συμφωνούμε για το τι θα πάρουμε μαζί, τι θα ρωτήσουμε τον ιδιοκτήτη και πως θα συμπεριφερθούμε. Στόχος μας είναι να εντοπίσουμε αντικείμενα που έχουμε συναντήσει κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής μας με το θέμα.
Κατά την επίσκεψη αφού εντοπίσουμε τα αντικείμενα που ψάχνουμε, παρατηρούμε, ρωτάμε, φωτογραφίζουμε και ζωγραφίζουμε σχετικά με αυτά.
Μετά την επίσκεψη συζητάμε για ότι είδαμε και δημιουργούμε ένα κολάζ με τις φωτογραφίες και τις ζωγραφιές μας (Κάντζου – Νικολούδη, 2009)
Διαθεματική διασύνδεση: Γλώσσα ( Προφορική επικοινωνία: ομιλία και ακρόαση, γραφή ), Μελέτη Περιβάλλοντος (ανθρωπογενές περιβάλλον), Δημιουργία και Έκφραση (Ζωγραφική).


ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Το πρόγραμμα «Τα ρούχα και τα αντικείμενα των προπάππων μας» διήρκησε δυο μήνες: τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2015. Κάποιες από τις δραστηριότητες εντάσσονται και στις δυο ενότητες. Για παράδειγμα τα εργαλεία παραδοσιακού τρόπου παραγωγής κλωστών, κεντημάτων και υφαντών (αδράχτι, ρόκα, ανέμη, ροδάνι, αργαλειός) τα συναντήσαμε στην πρώτη ενότητα αν και εντάσσονταν και στη δεύτερη.
Εξ’ αιτίας του παραπάνω η χρονική διάρκεια της πρώτης ενότητας ήταν μεγαλύτερη από της δεύτερης. Άλλωστε, οι δραστηριότητες στο σχεδιασμό τους είχαν μια χρονική ακολουθία αλλά στη πράξη έγιναν σε συνδυασμό και με σπειροειδή πορεία.
Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με επιτυχία καθώς τα παιδιά κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον τους για το θέμα. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την εκπαιδευτική επίσκεψη αναγνώρισαν αρκετά από τα αντικείμενα λαογραφικού ενδιαφέροντος που είχαμε αναφέρει κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Τέλος, μέρος του προγράμματος ήταν ο βασικός σκελετός για την προσέγγιση της επετείου της 25ης Μαρτίου.










ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:


Γιαλουράκη Σοφία, Κεντημένα λόγια αγάπης. Μια πρωτότυπη παρουσίαση γλωσσικών ασκήσεων και φαντασίας μέσα από λαογραφικά κεντήματα και φορεσιές, στο Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, τ.49, Ιαν.-Φεβ. 2006, σσ.61-67.

Γουργιώτου Έφη, Η θεά Αθηνά και η Αράχνη (αφήγηση για παιδιά - δραστηριότητες), στο Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, τα.27, Μαη-Ιούν. 2002, σσ. 44-50.

Καντζου Νίκη – Νικολούδη Φυλλιώ, Το σεντούκι του λαϊκού πολιτισμού. 10+1 θεματικές προσεγγίσεις για το νηπιαγωγείο, εκδ. Δίπτυχο, Αθήνα: 2009.

Κάντζου Νίκη, Ο ντεντέκτιβ της τέχνης στο Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, τ.80, Μαρ.- Απρ. 2011, σσ. 52-53.

Σβορώνου Ελένη, Από το στάρι στο ψωμί, εκδ. Ερευνητές, Αθήνα:2010

ΜΟΥΣΕΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ


“Εκθέματα θα δω και θα επεξεργαστώ στο μουσείο το αρχαιολογικό”.

    Τα παιδιά εξοικειώθηκαν με το μουσείο ιδιαίτερα μετά την επίσκεψή μας στο μουσείο της Τεγέας, τα αινίγματα και τα παιχνίδια που πραγματοποιήθηκαν ενίσχυσαν το ενδιαφέρον τους για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Συμμετείχαν όλα τα παιδιά και το ενδιαφέρον τους ανατροφοδοτήθηκε όταν εστιάσαμε στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου. Δραματοποιήσαμε, παίξαμε, μετρήσαμε, αντιστοιχήσαμε, συνεργαστήκαμε, περιηγηθήκαμε στο διαδύκτιο, γίναμε αγγειοπλάστες με αποτέλεσμα οι παιδαγωγικοί μας στόχοι να πραγματοποιηθούν.
Το συμπεριλάβαμε στην καλοκαιρινή μας γιορτή με μία αινιγματική δραστηριότητα στην οποία συμμετείχαν και οι γονείς.






















ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
“Ταξιδεύοντας με τους ζωγράφους”.



   Στο πλαίσιο του προγράμματος “Ταξιδεύοντας με τους ζωγράφους” με αφορμή το Φθινόπωρο (Φθινόπωρο -28η Οκτωβρίου -Πόλεμος- Φύση κλπ) ξεκινήσαμε τη γνωριμία μας με τους μεγάλους ζωγράφους. Είδαμε πως οι ζωγραφοι χρησιμοποιποιούν πολλών ειδών σχήματα, χρώματα και γραμμές για να δημιουργήσουν τα έργα  τους.

    Μιλήσαμε για τα χρώματα και κάναμε μείξεις χρωμάτων.
    Ξεχωρίσαμε τα ψυχρά και τα θερμά χρώματα, φτιάξαμε πίνακες ζωγραφικής.
    Ζωγραφίσαμε με χρωματιστές κιμωλίες πάνω σε μαύρο χαρτόνι. Θαυμάσαμε τη φωτεινότητα των έργων μας.
    Σχεδιάσαμε γραμμές που μοιάζουν με βουνά, ανεμοστρόβιλους, κύματα, ρίγες καρώ.  
    Γνωρίσαμε τεχνικές ζωγραφικής (γέμισμα με γραμμές- διακόσμηση σπείρας- φύσημα με καλαμάκι Patchwork) και τις αναγνωρίσαμε σε πίνακες μεγάλων ζωγράφων (Kadinsky).
    Γνωρίσαμε τα σχήματα, τα ομαδοποιήσαμε και τέλος παίξαμε με αυτα. Τα αναγνωρίσαμε με κλειστά μάτια δια της αφής.
    Φτιάξαμε σχήματα με οδοντογλυφίδες, καλαμάκια και τουβλάκια.

Αναλύσαμε πίνακες του Kandinsky (σχήματα) Miro, Κλεε, Κλιμτ, Θεύφυλου (Λιομάζωμα), Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Γέννηση), Τσαρούχη (4 Εποχές), Μανωλίδης (Νεκρή φύση), Ν. Λύτρας (Τα κάλαντα), Μιρό, Μποτιτσέλι (Άνοιξη), Βαν Γκονγκ (Έναστρη νύχτα), Πικάσο (Πρόσωπα) και εμπνευστήκαμε μέσα από αυτούς.
Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα, τα διακοσμήσαμε και θα τα παρουσιάσουμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Φτιάξαμε τους δικούς μας πίνακες αφηρημένης τέχνης και γνωρίσαμε την αγιογραφία και φτιάξαμε τον δικό μας άγιο- προστάτη.
    Δημιουργήσαμε τη δική μας ζωντανή αναπαράσταση πίνακα ζωγραφικής (Το μήλο ΒΙΒΑΝ).
    Δραματοποιήσαμε πίνακες ζωγραφικής και εκφράσαμε τα συναισθήματα μας παρατηρώντας τους πίνακες.
    Γνωρίσαμε τους 10 ακριβότερους πίνακες του κόσμου.
    Δημιουργήσαμε φανταστικές ιστορίες για κάποιους πίνακες και παίξαμε παιχνίδια.
    Γνωρίσαμε τους αριθμούς μέσα από τους πίνακες της Εθνικής Πινακοθήκης (Ελένη Γερουλάνου).
    Εξασκηθήκαμε στη παρατηρητικότητα, φτιάξαμε αινίγματα και μαντέψαμε τίτλους πινάκων.
    Περιηγηθήκαμε εικονικά στο Internet στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου στο μουσείο Van Gogh στο Αμστερντάμ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ













  













" ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΘΕΟ ΑΣΚΛΗΠΙΟ" - Νηπιαγωγείο Σταδίου

Νηπιαγωγείο Σταδίου
Αριθμός συμμετεχόντων νηπίων:18
Τίτλος εκπαιδευτικού προγράμματος:<<Γνωρίζω τον θεό Άσκληπιό>>
Στόχος δραστηριότητας:Να ανακαλύψουν ανάμεσα στα εκθέματα τις τρείς κεφαλές του θεού Ασκληπιού και να τις επεξεργαστούν.
Το σχέδιο εργασίας <<Οι 12 θεοί των αρχαίων Ελλήνων>>είναι ανεξάντλητο και προσφέρεται για πλήθος δραστηριοτήτων.Έτσι αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το Αρχαιολογικό Μουσείο της περιοχής μας.Θέσαμε τους κανόνες της επίσκεψης και του τι ακριβώς θα κάνουμε εκεί.Χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες με τα ξεχωριστά διακριτικά μας(βραχιολάκια).Κάθε ομάδα κρατούσε ένα μικρό πόστερ, το οποίο απεικόνιζε τις 3 κεφαλές και το ποιηματάκι:3 κεφαλάκια ψάχνω στα ψηλά/είναι του θεού Ασκληπιού αυτά.
Όταν τα εντοπίσαμε καθίσαμε σε κύκλους ανά ομάδα ,τα παρατηρήσαμε σιωπηλά και έπειτα σχολιάσαμε τις εμφανής διαφορές τους.Στη συνέχεια κάθε νήπιο πήρε μία φωτογραφία των 3 κεφαλών και κόβοντας την περιμετρικά, την κολλούσε σε ατομικό φύλλο εργασίας προσπαθώντας να τα βάλει στη σωστή σειρά,ανάλογα με το μέγεθος της κάθε κεφαλής(μικρό-μεσαίο-μεγάλο) και γράφοντας το όνομα του θεού όπως το φανταζόταν.
Στη συνέχεια,κάθε ομάδα ξεχωριστά,πήρε μία κεφαλή την οποία είχα προετοιμάσει να γίνει puzzle.Την συνέθεσαν και την κόλλησαν σε χαρτόνι.Ήταν περήφανα που τα κατάφεραν.
Αξιολόγηση:Αν και πρώτη φορά κάναμε εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Αρχαιολογικό Μουσείο,τα νήπια ενθουσιάστηκαν και δούλεψαν ήρεμα και προσηλωμένα στο στόχο της κάθε ομάδας. Η άμεση επαφή με τα συγκεκριμένα εκθέματα, τα γέμισε  απορίες που εξελίχθηκαν σε γόνιμο διάλογο. Ήταν θετική εμπειρία για όλους μας και σίγουρα θα το επαναλάβουμε.
(Η χρονική διάρκεια της επίσκεψης μας ,αποκλειστικά με το πρόγραμμα,ήταν 1.10΄)
























ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

  • Παρουσιάζουμε       στα παιδιά τον πίνακα του Γκουστάβ Κλιμτ «Το φιλί» και τον περιγράφουμε.  Μιλάμε για την αγάπη και για τους τρόπους με τους οποίους την εκδηλώνουμε.
  • Βάζουμε      μουσική και τα παιδιά σηκώνονται όρθια. Στη σιγανή μουσική παριστάνουν ότι μαζεύουν λουλούδια, στη δυνατή μουσική δίνουν φιλιά με το χέρι από μακριά σε όλους τους συμμαθητές τους , ενώ στην παύση αγκαλιάζουν έναν συμμαθητή τους και του δίνουν ένα φιλί στο μάγουλο. Μετά από μερικές επαναλήψεις, στην τελευταία παύση λένε στο αυτί του φίλου τους γιατί τον αγαπούν.
  • Δίνουμε      στους μισούς από ένα μεγάλο πανί που συμβολίζει το πάπλωμα. Με τη μουσική πηγαίνουν σ’έναν φίλο τους, πιάνεται κι αυτός απ’το πάπλωμα και χορεύουν μαζί. Στη συνέχεια τα ζευγάρια συνεργάζονται για να εκτελέσουν μαζί δικές μου εντολές, όπως: 1) Κρατάμε το πανί στην πλάτη μας και προχωράμε μπροστά, 2) Κρατάμε το πανί στην κοιλιά μας και προχωράμε προς τα πίσω, 3) Το πιάνουμε αντικριστά και το ανεβοκατεβάζουμε, 4) Στρώνουμε το πανί στο πάτωμα και αγκαλιαζόμαστε πάνω του, προσπαθώντας να πιάσουμε όσο λιγότερο χώρο γίνεται, 5) Στεκόμαστε όρθιοι και τυλιγόμαστε στο πανί μας, 6) Το στερεώνουμε ανάμεσα στις κοιλιές μας και προχωράμε χωρίς να μας πέσει. Τέλος στέκονται δίπλα – δίπλα και δένουμε με το πανί τα πόδια που ακουμπούν (το αριστερό του ενός με το δεξί του άλλου). Περπατούν δεμένοι και προσπαθούν να καθίσουν στα τραπέζια σε διπλανές καρέκλες.
      





  • Σε κάθε ζευγάρι δίνουμε μισό κίτρινο κανσόν Α4 για να κολλήσουν τις φωτογραφίες τους και το χρυσό πάπλωμα να τους σκεπάζει (σημ.= έχουν βάψει από την προηγούμενη μέρα μισό λευκό Α4 με χρυσή μπογιά και το’χουν κόψει σε σχήμα παπλώματος). Στη συνέχεια συνεργάζονται για να στολίσουν το πάπλωμά τους, εμπνευσμένοι απ’ τον πίνακα του Κλιμτ. Τα αγόρια κόβουν ορθογώνια διαφόρων μεγεθών από κανσόν σε 2 χρώματα, ενώ τα κορίτσια ζωγραφίζουν, κόβουν και κολλάνε λουλούδια στο πάπλωμα και τα μαλλιά τους. Τα έργα αυτά ανήκουν στα παιδιά που διάλεξαν σήμερα φίλο, τα οποία τελειώνοντας μου λένε γιατί αγαπούν τον φίλο τους και το σημειώνω σε λευκό μαξιλαράκι.






  • Την επόμενη μέρα δίνουμε τα πανιά στα άλλα μισά παιδιά για να διαλέξουν φίλο. Συνεργάζονται κι αυτοί για να εκτελέσουν δικές μου εντολές όπως: 1) Πιάνουμε το πανί μαζί και το τινάζουμε, 2) Το κάνουμε τραμπάλα και ανεβοκατεβαίνουμε εναλλάξ, 3) Τυλιγόμαστε στο πανί ξαπλωμένοι, 4) Το στερεώνουμε στις ενωμένες πλάτες μας και προχωράμε χωρίς να μας πέσει, 5) Βάζουμε ένα πλαστικό τουβλάκι στο πανί μας και το μεταφέρουμε χωρίς να μας πέσει. Τέλος τους δένουμε πάλι τα πόδια, κάθονται στα τραπέζια και συνεργάζονται για να στολίσουν το πάπλωμα της φιλίας τους, με τον ίδιο τρόπο που έγινε και χθες.



                                                  



«Οι πινελιές του κόσμου…!»

Εισαγωγή

Αφορμή για να εισβάλλουμε και να ξεναγηθούμε στον υπέροχο κόσμο της τέχνης της ζωγραφικής, στάθηκε η εκ φύσεως αγάπη μας για τα χρώματα πάνω στο χαρτί. Έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τέσσερις ζωγράφους του περασμένου αιώνα (Joan Miro –Paul Klee – Antoni Gaudi – Keith Haring) , που με το έργο , τις τεχνοτροπίες και την στάση ζωή τους σηματοδότησαν όχι μόνο την εποχή τους αλλά και τις επόμενες γενιές ζωγράφων!
Στόχοι :
Ø  Να αντιληφθούν τα διαφορετικά είδη ζωγραφικής και να μάθουν νέες τεχνοτροπίες.
Ø  Να μάθουν την επιρροή των καλλιτεχνών σε όλο τον κόσμο.
Ø  Να προωθηθεί η δημιουργικότητα, η φαντασία τους και η κριτική τους σκέψη.
Ø  Να μάθουν να εκφράζουν με διαφορετικούς τρόπους και μέσα τα συναισθήματά τους.
Ø  Να δομούν και να αναδομούν νοήματα και να εμπλουτίζουν τα εκφραστικά τους μέσα.
Ø  Να κατανοήσουν ότι η τέχνη της ζωγραφικής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις υπόλοιπες μαθησιακές περιοχές.

Προτού όμως εντρυφήσουμε στο έργο των σπουδαίων αυτών εκπροσώπων της 3ης τέχνης , συγκεντρώσαμε και καταγράψαμε τις γνώσεις μας σχετικά με την τέχνη της ζωγραφικής και τους ζωγράφους.
Ø  Το πρώτο πράγμα που αναρωτηθήκαμε και καταγράψαμε ήταν : « Πώς μπορεί να μοιάζει ένας ζωγράφος και ποια μπορεί να είναι τα εργαλεία του;». Βοηθός σε αυτή την αναζήτησή μας ήταν η ίδια μας η τάξη και συγκεκριμένα η γωνιά της ζωγραφικής. Έτσι καταλήξαμε ότι ένας ζωγράφος μπορεί να φοράει παλιά ρούχα για να μην λερώνεται και είναι «πολύ χαρούμενος , γιατί απλώς ζωγραφίζει». Επίσης παρατηρώντας τα δικά μας εργαλεία αποφασίσαμε ότι και τα εργαλεία ενός ζωγράφου είναι:
Ø  Καβαλέτο
Ø  Χαρτιά
Ø  Πινέλα
Ø  Παλέτα
Ø  Νερό (για να καθαρίζει τα χρώματά του)






Έπειτα αναρωτηθήκαμε και καταμετρήσαμε «Πόσα είδη χρωμάτων μπορεί να υπάρχουν;»

                                       

Έτσι λοιπόν αφού συγκεντρώσαμε τις ,μέχρι τώρα, γνώσεις μας ξεκινήσαμε το ταξίδι!

Joan Miro (1893-1983)




«Γεννήθηκε μεγάλος , αλλά ζωγράφιζε σαν παιδί…»
Τρία ήταν κυρίως τα έργα του Καταλανού καλλιτέχνη με τα οποία ασχοληθήκαμε : «Sonnens» ,«Self Portrait» και «Woman bird and star»
Η πρώτη μας εντύπωση από τους πίνακές του ήταν ότι «είναι λίγο αστείος , γιατί ζωγραφίζει σαν κι εμάς». Επίσης σκεφτήκαμε ότι «πρέπει να ήταν πολύ χαρούμενος, γιατί βάζει ωραία χρώματα».Έπειτα αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε αν κι εμείς, που είμαστε παιδιά, μπορούμε να αντιγράψουμε ένα έργο του , για να διαπιστώσουμε αν όντως ο Miroζωγράφιζε σαν παιδί και διαλέξαμε τον πίνακα με τίτλο «Sonnens»
 Ξεπεράσαμε κάθε αρχικό ενδοιασμό ή φόβο για το αποτέλεσμα της δουλειάς μας , αφού διαβεβαιωθήκαμε ότι λάθη στην ζωγραφική ΔΕΝ υπάρχουν! Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την φήμη που έχει ο Miro, αλλά και μας δικαίωσε, καθώς η «αντιγραφή» του πίνακα μας έδειξε ότι ο δικός μας τρόπος ζωγραφικής μπορεί να συγκριθεί με τον μεγάλο αυτό ζωγράφο!


Στην συνέχεια παρατηρήσαμε το πορτρέτο που είχε κάνει Ο Miro στον εαυτό του. Μάθαμε τι σημαίνει η λέξη «πορτρέτο» και έτσι αρχικά κάναμε κι εμείς τα δικά μας 



        



 

 Προσέχοντάς το όμως καλύτερα διαπιστώσαμε ότι ο Joan Miro είτε είχε κάνει «λάθη» είτε είχε «ξεχάσει» να βάλει χαρακτηριστικά στο πορτρέτο του κι έτσι το συμπληρώσαμε και το διορθώσαμε! 


Ο τρίτος πίνακας του Miro «Woman bird star»
 μας έκανε να είμαστε πιο προσεκτικοί στην τεχνοτροπία του κι έτσι παρατήσαμε, ότι για να κάνει τα περιγράμματα χρησιμοποιούσε πιο λεπτό πινέλο, ενώ ήταν πολύ προσεκτικός στον τρόπο που χρησιμοποιούσε τα χρώματα και τα σχήματα. Από την άλλη όμως μας μπέρδεψε ο τίτλος που είχε δώσει ο καλλιτέχνης στον πίνακά του «Γυναίκα , πουλί , αστέρι» καθώς μόνο το αστέρι μπορούσαμε να καταλάβουμε. Έτσι μάθαμε για το κίνημα των σουρεαλιστών ζωγράφων , οι οποίοι αντικατόπτριζαν στους πίνακές τους τον κόσμο έτσι όπως εκείνοι τον αντιλαμβάνονταν! Άρα κι εμείς καταλήξαμε ότι κανένας δεν μπορεί να διορθώσει τις ζωγραφιές μας καθώς πραγματικά δεν υπάρχουν λάθη στην ζωγραφική!



Paul Klee (1879-1940)

«Πίνακας είναι απλώς μια γραμμή που βγήκε περίπατο.»
Ξεκινώντας με αυτή την φράση του Klee καταγράψαμε και ονοματίσαμε τα είδη των γραμμών που γνωρίζουμε (οριζόντια, κάθετη, διαγώνια, ζικ ζακ , καμπύλη) και μετά προσπαθήσαμε να φανταστούμε, τι γίνεται ,όταν βγαίνουν βόλτα οι γραμμές πάνω στο χαρτί; Φτιάξαμε ιστορίες και ομάδες από τις γραμμές μας και μπλέξαμε τις ιστορίες του καθενός μας!  

(



Ο πίνακας που μας προσέλκυσε την προσοχή ήταν ο «Castle and sun»      Σε αυτόν τον πίνακα παρατηρήσαμε τις έντονες γραμμές και τα σχήματα που υπάρχουν , όπως επίσης μας εντυπωσίασαν οι τόνοι των χρωμάτων. Πληροφορηθήκαμε ότι ο Paul Kleeμεγάλωσε σε μια οικογένεια με πολύ μουσική καθώς και οι δυο του γονείς ήταν μουσικοί , έτσι και αυτός έπαιζε μουσική με τα χρώματα! Εστιάσαμε λοιπόν στα σχήματα και αναρωτηθήκαμε: «ποια μορφή μπορεί να παίρνουν στην καθημερινή μας ζωή;». Έτσι λοιπόν φτιάξαμε πίνακες με σχήματα που ,ενώ είναι ίδια , η μορφή και η χρήση τους είναι εντελώς διαφορετική. Πχ. ΤΡΙΓΩΝΟ μπορεί να είναι: δάχτυλα ενός τέρατος, η σκεπή ενός σπιτιού, μαλλιά ενός κοριτσιού, κομμάτι τυρί. ΚΥΚΛΟΣ: στεφάνι από λουλούδια, λαστιχάκι για τα μαλλιά, ρόδα ποδηλάτου, το «Ο» , η γη. ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ – ΟΡΘΟΓΩΝΙΟ: ένα μπαλκόνι, μια ντουλάπα, το συρτάρι που έχει ο καθένας στο νηπιαγωγείο, κουτί με παιχνίδια.
Έτσι παροτρυνθήκαμε κι εμείς χρησιμοποιώντας μόνο τις δικές μας γραμμές να φτιάξουμε τα δικά μας κάστρα, όπως ήθελε και μπορούσε ο καθένας!



        


  Το αποτέλεσμα μας δικαίωσε, αλλά δεν μας ικανοποίησε απόλυτα, καθώς σκεφτήκαμε πως κάθε κάστρο εκτός από πρίγκιπες και πριγκίπισσες έχει και δράκους (καλούς ή κακούς)! Έτσι μια γραμμή, που ξεκίνησε το ταξίδι της και πήρε πολλές μορφές, έγινε ένας δράκος που οι «φωτιές του έδειχναν τι νιώθει»!


       





Antoni Gaudi (1852 – 1926)
«Δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές και ακριβείς γωνίες στην φύση, γι’ αυτό και τα κτίρια δεν πρέπει να έχουν ευθείες γραμμές και ακριβείς γωνίες.»




Ο τρίτος ζωγράφος , τον οποίο θα γνωρίσουμε είχε διττή ιδιότητα –αρχιτέκτονας, ζωγράφος - και έγινε παγκοσμίως γνωστός , τόσο για τους πίνακές του όσο και για τα κτίρια που δημιούργησε. Αυτό που μας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν τα «κομμάτια» που ενώνει για να διακοσμήσει στα κτίριά του. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι αυτά τα κομμάτια ονομάζονται «ψηφίδες» και κάπως έτσι ερχόμαστε σε επαφή με την τεχνική του κολλάζ στην πιο άρτια εκδοχή της! Αποφασίζουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε έναν πίνακα χρησιμοποιώντας κομμάτια χαρτιού γλασέ! Αφού λοιπόν συζητήσαμε και καταλήξαμε στο περιεχόμενό του, μοιράσαμε και τις αρμοδιότητές μας. Καθένας διάλεξε τι θέλει να γεμίσει με χρώμα , αλλά και στις μεγάλες επιφάνειες βοηθήσαμε όλοι. Το αποτέλεσμα για ακόμα μια φορά μας ικανοποίησε , αν και η διαδικασία ήταν κουραστική, έτσι καταλήξαμε ότι «…Μάλλον του Gaudi του άρεσε πάρα πολύ αυτό που έκανε , γιατί εμείς κυρία έχουμε λιώσει!»
        





Στην συνέχεια είδαμε τα κτίρια που σχεδίασε και έφτιαξε ο Gaudi στην Ισπανία και μας εντυπωσίασαν όλα γιατί «μάλλον του άρεσαν πολύ τα παραμύθια κι έτσι έφτιαχνε σπίτια για παραμύθια!». Μάθαμε ότι το τελευταίο έργο του έμεινε στη μέση , γιατί πέθανε οAntoni Gaudi , η περίφημη Sagrada Familia ,όπως επίσης μάθαμε ότι οι αρχιτέκτονες και οι τεχνικοί που ανέλαβαν να το τελειώσουν , θα καθυστερήσουν πάρα πολύ , γιατί λείπει ο ίδιος για να τους βοηθήσει. Παρατηρήσαμε λοιπόν την πρόσοψη και της κάτοψη της εκκλησίας και μάθαμε , ότι ένας αρχιτέκτονας πρώτα σχεδιάζει ένα κτίριο και μετά ξεκινάει τις εργασίες για να το χτίσει.





 Έτσι κι εμείς προσπαθήσαμε να φτιάξουμε τις προσόψεις των σπιτιών μας, αποχαιρετώντας κάπου εδώ τον Antoni Gaudi

Keith Haring (1958 – 1990)
«Η τέχνη είναι για όλους!»

Φτάσαμε στον τέταρτο και τελευταίο ζωγράφο , τον περίφημο Keith Haring. Παρατηρώντας τα έργα του , μας κίνησε την περιέργεια το γεγονός ότι τα ανθρωπάκια που απεικονίζονται δεν έχουν χαρακτηριστικά στο πρόσωπό τους και δεν μπορούμε να καταλάβουμε, αν είναι αγόρια ή κορίτσια. Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε, για αρχή, σε έναν πίνακά του να συμπληρώσουμε τα χαρακτηριστικά των μορφών , αλλά και να φτιάξουμε ο καθένας την δική του ιστορία!


     
Παρακολουθώντας βίντεο με την ζωή και το έργο του Haring διαπιστώσαμε ότι ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε τοίχους των δρόμων και στις αποβάθρες του μετρο της Νέας Υόρκης! Μάθαμε ότι αυτό το είδος ζωγραφικής ονομάζεται «graffiti» και την εποχή που οHaring το έκανε , γνώριζε ότι υπήρχε ο κίνδυνος να συλληφθεί από την αστυνομία, όπως και πολλές φορές είχε γίνει, γιατί ήταν παράνομο. Δεν τον ένοιαζε όμως , γιατί μία από τις βασικές καλλιτεχνικές του αρχές ήταν ότι η τέχνη είναι για όλους και ήθελε να περνάει σε όλο τον κόσμο τα μηνύματά του μέσω των έργων του! Όταν έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο τον προσκαλούσαν από κάθε γωνιά της γης να ζωγραφίζει, χωρίς πλέον να υπάρχει το ενδεχόμενο της φυλάκισης. Το κυριότερο μήνυμα που προσπαθούσε να διαδώσει μέσω των έργων του ήταν η ελευθερία! Ελευθερία στις λέξεις, στα ακούσματα, στα συναισθήματα, στον τρόπο ζωής. Έτσι κι εμείς αφού στο Νηπιαγωγείο έχουμε μάθει καλά ότι η ελευθερία εξελίσσει τις γνώσεις , τα συναισθήματα και την ίδια τη ζωή μας , αποφασίσαμε να τον μιμηθούμε και να φτιάξουμε στον τοίχο του σχολείου μας έναν πίνακα για να περάσουμε τα δικά μας μηνύματα! Το θέμα μας είναι κάτι που αρέσει και στους τρεις μας και τι είναι αυτό που αρέσει σε όλα τα παιδιά; Φυσικά το παιχνίδι! Έτσι λοιπόν πήραμε τα σύνεργά μας , βάλαμε τα γυαλιά μας και βγήκαμε για δημιουργία! Όταν τελειώναμε τον πίνακά μας , συνειδητοποιήσαμε ότι κάτι έλειπε! Ήταν η κίνηση. Ο Keith Haring έδινε στα «ανθρωπάκια» του κίνηση που ο καθένας μπορούσε, βλέποντάς τα,  να φανταστεί τον ρυθμό ή τα συναισθήματά τους. Το ίδιο κάναμε κι εμείς με σκοπό να δείξουμε , πρώτον ότι παίζουμε και δεύτερον ότι είμαστε πολύ χαρούμενοι!

     

Αξιολόγηση
Η αξιολόγηση του συγκεκριμένου προγράμματος ήρθε από μια απλή ερώτηση ενός μαθητή: «Τελικά κυρία ποιος από τους τέσσερις ζωγράφους ήταν ο καλύτερος;» Βάλαμε τις φωτογραφίες όλων των καλλιτεχνών στον πίνακά μας και αρχίσαμε να συζητάμε για το τι μάθαμε από τον καθένα ξεχωριστά… Στο τέλος της κουβέντας μας καταλήξαμε στο ότι ο καθένας από όλους, μας έμαθε για την τέχνη της ζωγραφικής κάτι εντελώς διαφορετικό. ΣτονMiro οδηγός ήταν η φαντασία και το συναίσθημα, στον Klee οι γραμμές, στον Gaudi η προσοχή στις λεπτομέρειες και τέλος στον Haring η ελευθερία της άποψης. Η ζωγραφική είναι από τις πιο αγαπημένες μας ενασχολήσεις στο νηπιαγωγείο, ωστόσο αντιληφθήκαμε, πόσες μορφές μπορεί να πάρει και πώς μπορούμε να την «χρησιμοποιήσουμε», για να εκφραστούμε , να μάθουμε , σαν οδηγό σε οποιασδήποτε μορφής πειράματα ή απλώς για να παίξουμε! Ο καθένας μας όμως είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιον , αλλά για να μην τους αδικήσουμε την κρατήσαμε κρυφή!
Τέλος στο πλαίσιο της μετάβασης των παιδιών στο Δημοτικό σχολείο, επισκεφθήκαμε τους μαθητές της Ε’-ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού σχολείου οι οποίοι διεξήγαγαν πρόγραμμα για την Ευρώπη και «ανταλλάξαμε γνώσεις». Εμείς παρουσιάσαμε τους τρεις από τους τέσσερις ζωγράφους –MiroKleeGaudi- που κατάγονται από Ευρωπαϊκές χώρες και τους δείξαμε αντιπροσωπευτικά τους έργα και οι μαθητές του Δημοτικού μας μίλησαν για την Ισπανία, την Γερμανία και την Ελβετία.
Η τέχνη δεν έχει όρια , δεν έχει λάθη και σίγουρα μας ενώνει!
Πηγές :
Ø  Οδηγός Νηπιαγωγού. Εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί. Δημιουργικά περιβάλλοντα μάθησης.

"ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ",  ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ...

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ένας πίνακας ζωγραφικής   μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για την ενασχόληση των παιδιών με έννοιες και θέματα από την παράδοση του τόπου μας.Στον  πίνακα ζωγραφικής  του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ " Το Μέγα Αρτοποιείον" απεικονίζεται ο παραδοσιακός τρόπος ζυμώματος του ψωμιού.



Με αφορμή το θέμα του πίνακα, οργανώθηκε επίσκεψη στον Πολυχώρο -Κέντρο Γευσιγνωσίας "Αρκαδιανή" στο χωριό Ψάρι του  Δ.Γορτυνίας.

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Ο πίνακας ζωγραφικής αποτελεί μέρος του υλικού που συνοδεύει "Τα ταξίδια μιας μαγειρικής ποδιάς".Πρόκειται για ένα e - twinning πρόγραμμα, το οποίο συντονίζεται από την κ. Νίκη Κάντζου και το νηπιαγωγείο μας συμμετέχει ως συνεργάτης.  Τα παιδιά κάθε φορά που παρουσίαζαν στην τάξη τις δραστηριότητες που έκαναν στο σπίτι με το υλικό του έργου ανέφεραν, ότι τους άρεσε περισσότερο ο πίνακας με τον "φούρνο". Εκμεταλλευόμενοι το ενδιαφέρον τους οργανώσαμε την επίσκεψη.Λίγο πριν από αυτή, προετοιμάσαμε τις δραστηριότητες που θα διεξάγονταν εκεί.Φτιάξαμε χάρτινα μενταγιόν με το λογότυπο της "Αρκαδιανής" και θα φορούσαν τα παιδιά, μεγεθύναμε τον πίνακα ζωγραφικής ώστε να είναι ευδιάκριτες οι λεπτομέρειές  του και μαζί μας πήραμε μερικές κορδέλες , μια μεταλλική σέσουλα αλευριού και μερικά αυτοκόλλητα.Εξηγήσαμε στα παιδιά ότι αποστολή μας ήταν να δούμε, πώς παρασκευαζόταν το ψωμί παλιότερα ,να εντοπίσουμε ομοιότητες και διαφορές στον πίνακα ζωγραφικής και στη γωνιά ψωμιού  του μουσείου που υπάρχει στο χώρο που θα επισκεφτούμε.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ
Μόλις φτάσαμε στον προορισμό μας παίξαμε ένα παιχνίδι ώστε να "ηρεμήσουμε" λίγο από το ταξίδι.





Ζητήθηκε από τα παιδιά να εντοπίσουν την εικόνα που υπήρχε στο μενταγιόν τους παρατηρώντας τον εξωτερικό χώρο.Το ίδιο έγινε και όταν μπήκαμε μέσα.Στη συνέχεια, τα παιδιά οδηγήθηκαν στο εστιατόριο της επιχείρησης και έφαγαν πρωινό.





Με την ολοκλήρωση του προγεύματος τα δυο τμήματα του νηπιαγωγείου χωρίστηκαν και ξεκίνησε για το καθένα διαφορετική περιήγηση. Στο ολοήμερο τμήμα ξεκινήσαμε με το ζύμωμα.


Η κυρία Κωνσταντίνα είχε συγκεντρώσει τα υλικά, εξήγησε στα παιδιά τι είναι το καθένα και άρχισαν όλοι μαζί το ζύμωμα.












Ταυτόχρονα ο ξυλόφουρνος έκαιγε, για να ψήσει το ψωμί.


Μετά το ζύμωμα και το καλό πλύσιμο χεριών κατευθυνθήκαμε στο χώρο που λειτουργεί το μικρό μουσείο της "Αρκαδιανής".

Η ομάδα κάθισε μπροστά στη γωνιά του ψωμιού και με κατάλληλες ερωτήσεις μέτρησαν , παρατήρησαν το σχήμα των ψωμιών που υπήρχαν αλλά και τα αντικείμενα στα οποία ήταν τοποθετημένα και εξέφρασαν τις προτιμήσεις τους ως προς το ποιο ψωμί προτιμούν τα ίδια και η οικογένειά τους..

Ύστερα παρουσιάσαμε στα παιδιά τον πίνακα ζωγραφικής και τους ζητήσαμε να βρουν ομοιότητες με τη γωνιά και μετά διαφορές.



Η περιήγηση τελείωσε με τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες, όπως δουλεύουν στην τάξη.Κάθε ομάδα στάθηκε μπροστά από μια προθήκη του μουσείου και κάθε μέλος της κράτησε μια κορδέλα.Ζητήθηκε από όλους να εντοπίσουν αντικείμενα που μπορεί να χρησιμοποιούσαν παλιά για να φτιάξουν το ψωμί.Κάθε φορά που κάποιος έβρισκε ένα έδενε την κορδέλα του στην μεταλλική σέσουλα και έπαιρνε ένα αυτοκόλλητο.





Αργότερα  στην ολομέλεια, θυμήθηκαν τα αντικείμενα που είχαν εντοπίσει.
Η υπεύθυνη του χώρου μας έκανε μια μικρή ξενάγηση και στο εργαστήριο των ζυμαρικών, όπου τα παιδιά διασκέδασαν πάρα πολύ με το κόσκινο και το αλεύρι!



Το κλασικό τμήμα εκμεταλλεύτηκε τον ανοιχτό χώρο και έπαιξε ένα παιχνίδι με αλεύρι.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Η επίσκεψη στον πολυχώρο "Αρκαδιανή" προσφέρει δυνατότητες για  πολλές δράσεις, στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν τα παιδιά.Επιλέξαμε να προσαρμόσουμε τις δραστηριότητες στο ηλικιακό επίπεδο των παιδιών και στον τρόπο που δουλεύουμε στο νηπιαγωγείο. Έγινε προσπάθεια να έρθουνσε επαφή τα παιδιά με έννοιες της παράδοσης αλλά και με τα εκθέματα ενός μουσείου.
Μπορεί κανείς να μάθει πράγματα με διάφορους τρόπους: ακούγοντας κάποιους που συνεχίζουν την παράδοση  του τόπου τους, παρατηρώντας τα εκθέματα ενός μουσείου , εντοπίζοντας τις λεπτομέρειες σε έναν πίνακα ζωγραφικής και καθένας κρατάει για τον εαυτό του ότι του ταιριάζει..

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 

Κάντζου, Ν. (2014) .Μουσειακή  Εκπαίδευση  … Όταν τα αντικείμενα λένε ιστορίες!., στο nipiagogoiarkadias.blogspot.com (Σημειώσεις από επιμορφωτική ημερίδα Σχολικής Συμβούλου Νικολούδη Τριανταφυλλιάς).

Να παίξω λίγο ακόμα μαμά;

  Πριν 30 χρόνια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (1991) διακήρυξε το παιχνίδι ως «καθολικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της παιδικής ηλικίας», η ...