Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 14, 2015

Παραμύθια από ένα σπάνιο κορίτσι...

Ακολουθεί μια ιστορία γραμμένη από ένα σπάνιο κορίτσι, τη Μαρία. Η Μαρία είναι νηπιαγωγός, πάσχει από δυσλεξία καθώς κι από  ένα κινητικό πρόβλημα. Παρόλα αυτά, πρόκειται για μια κοπέλα που αν και έχει κάνει 10 επεμβάσεις στα πόδια, είναι σήμερα 26 χρονών, σπούδασε, κάνει μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, αρραβωνιάστηκε με ένα εξαιρετικό παιδί και κάνει όνειρα για την κάθε μέρα! Πρόκειται για έναν άνθρωπο που προσωπικά θεωρώ τιμή να είναι φίλη μου κι εύχομαι κάποτε να καταφέρω να έχω έστω λίγη από όλη αυτή τη δύναμη ψυχής που κρύβει μέσα της...

Παρακάτω ακολουθούν δυο μικρές ιστορίες γραμμένες από την ίδια..

                                                   
                                                  Η ΕΛΠΙΔΑ 

Μια φορά  καιρό σε μια μικρή γειτονία ζούσε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν ελπίδα. Η ελπίδα ήταν μια ψηλή  και όμορφη κοπέλα με δυο καταγάλανα μάτια και ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη της.  Η ελπίδα ζούσε σε ένα μεγάλο σπίτι μαζί με την γιαγιά της και τον παππού της και το σκυλάκι της το ρούντι.
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που ελπίδα θα πήγαινε στην πρώτη δημοτικού. Σηκώθηκε το πρωί πρώτη από όλους και αφού έπαιξε λίγο με το σκυλάκι της ετοιμάστηκε και κατέβηκε στην κουζίνα να πιει το γάλα που της είχε ετοιμάσει η γιαγιά της .Στη συνέχεια όλα χαρά αφού χτένισε τα μακριά μαλλιά της και έκανε δυο τεράστιους φιόγκους φόρεσε την τσάντα της και έπιασε το χέρι της γιαγιάς κι ξεκίνησαν για το σχολειό. Όταν έφτασαν στο σχολειό η Ελπίδα έμεινε να το κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα…
-“Γιαγιά κοιτά τη μεγάλο σχολείο”,  είπε το κοριτσάκι.

-“ Ναι παιδί μου, εδώ θα μάθεις πολλά καινούρια πράγματα που κάποτε θα σε βοηθήσουν να γίνεις  ένας σπουδαίος άνθρωπος”  είπε η γιαγιά και της χάιδεψε το κεφαλάκι. 


Ο Πέτρος και ο Άρης

Ήταν κάποτε μια γειτονιά, στην οποία ζούσαν δυο παιδιά, ο Πέτρος και Άρη. Ζούσαν όμως μακριά και δεν πήγαιναν στο ίδιο σχολείο, ούτε έκαναν παρέα. Παρ' όλα αυτά κάθε μεσημέρι που γύριζαν απ' το σχολείο έβλεπαν ο ένας τον άλλο από το απέναντι πεζοδρόμιο. Σιγά σιγά, άρχισαν να χαιρετιούνται και να χαμογελούν ο ένας στον άλλο. Τα δυο παιδιά περίμεναν με αγωνία να σχολάσουν για να συναντηθούν κι όταν ο ένας απ' τους δυο δεν πήγαινε σχολείο ο άλλος λυπόταν που δεν τον είχε δει.
              Mια ανοιξιάτικη μέρα ο Πέτρος όταν είδε τον φίλο του χαμογέλασε και μόλις τον προσπέρασε του ήρθε μια καταπληκτική ιδέα. Γύρισε τότε γρήγορα το κεφάλι του και φώναξε από μακριά «Πώς σε λένε; Εμένα με λένε Πέτρο!». Ο Άρης όμως δεν αντέδρασε, ούτε γύρισε να τον κοιτάξει και συνέχισε να περπατάει. Όταν λοιπόν γύρισε σπίτι έτρεξε στην αγκαλιά της μαμάς του και της είπε όλο παράπονο «Μαμά, μίλησα σε εκείνο το παιδάκι που συναντούσα κάθε μέρα κι εκείνο δεν  μου μίλησε. Γιατί;» και η μαμά συμβούλεψε τον Πέτρο να πάει την επόμενη μέρα να του μιλήσει από κοντά και να τον ρωτήσει γιατί δεν του μίλησε.                        
           Έτσι λοιπόν την επόμενη μέρα ο Πέτρος μόλις αντίκρισε το φίλο του πέρασε το δρόμο απέναντι για τον συναντήσει. Στάθηκε μπροστά του και τον ρώτησε ξανά πώς τον λένε. Ο Άρης σταμάτησε, τον κοίταξε σαν να μην καταλάβαινε τι του έλεγε και έμεινε σιωπηλός. Ο Πέτρος είπε όλο απορία «Γιατί δε μου μιλάς; Νόμιζα ότι με συμπαθείς.» Ο Άρης τότε του χαμογέλασε, του έκανε νόημα να περιμένει, άνοιξε την τσάντα του κι έβγαλε από μέσα πολλές καρτέλες με σχέδια. Σε μία από αυτές ήταν γραμμένο το όνομα του. Έδειξε την καρτέλα και μετά τον εαυτό του. Ο Πέτρος κατάλαβε ότι ο Άρης δεν μπορούσε να μιλήσει και τον ρώτησε γιατί, όμως εκείνος πάλι δεν απάντησε. «Τι συμβαίνει;», σκέφτηκε ο Πέτρος «Εντάξει να μη μιλάει, μπορεί να είναι κρυωμένος, αλλά ούτε να ακούει τι του λέω. Κι αυτές οι κάρτες, τι είναι;». Τότε ο Άρης, είδε την απορία στο πρόσωπο του Πέτρου και του έδειξε τις κάρτες του λέγοντάς του με αυτό τον τρόπο πως δεν μπορεί να τον ακούσει, αλλά αν μιλάει πιο αργά, μπορεί να διαβάσει τα χείλια του. Κάπως έτσι ξεκίνησε η φιλία του Πέτρου και του Άρη.
           Ο Πέτρος όταν πήγε στο σχολείο διηγήθηκε στη δασκάλα και τους συμμαθητές του για τον καινούριο του φίλο. Ο Άρης πήρε μαζί του το φίλο του στο σχολείο και ο Πέτρος έμαθε από τη δασκάλα του Άρη πώς να χρησιμοποιεί τις καρτέλες του και να μιλάει μαζί του. Ήταν πολύ περήφανος και χαρούμενος για τον καινούριο του φίλο. Μετά από λίγο καιρό έμαθαν να μιλούν με τα χέρια, τη γλώσσα που ονομάζεται νοηματική, και μπορούσαν να λένε όλα τους τα μυστικά. Ο Πέτρος ήταν ενθουσιασμένος που κανείς άλλος εκτός από τον Άρη δεν μπορούσε να καταλάβει τι έλεγαν μεταξύ τους. Με τα χρόνια οι δυο φίλοι έγιναν αχώριστοι και αντί οι διαφορές τους να τους χωρίζουν, τους ένωναν κάθε μέρα και περισσότερο.

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 05, 2015

Ζωγραφική ανάποδα...!

Συχνά τα παιδιά δεν ξέρουν τι να ζωγραφίσουν ή επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα. Τα στερεότυπα και οι κοινοτοπίες δείχνουν ότι χρειάζονται καθοδήγηση για να παράγουν καινούριες ιδέες και να δημιουργήσουν τέχνη. Πως θα γίνει όμως αυτή η καθοδήγηση, χωρίς να δεσμεύεται η ελευθέρια των παιδιών; 

Να ένας τρόπος...



Πώς πιάνουμε σωστά το μολύβι;;


Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 03, 2015

7 Great Activities for the First Day of School

7 Great Activities for the First Day of School

Get to know your students — and help them get to know each other — by creating time capsules, playing a game of "guess who," and more.

                                                                                                                                     By Jacqueline Clarke
Involve students in the creation of a set of classroom new year resolutions to guide you through the coming months. Work together to brainstorm resolutions, and write them on a sheet of chart paper. If necessary, reword them in a positive manner (such as "walk" rather than "don't run"). These may be resolutions for behavioral expectations (take turns) or class goals (learn our times tables). Each student can write one of the resolutions from the list on a paper bubble cutout. Place the resolution "bubbles" on a bulletin board with the heading "We resolve to..." To celebrate the adoption of your resolutions, invite the students to blow soap bubbles. Students can take turns reading their resolutions out loud while the cheery bubbles fill the air.

Guess Who

Students become detectives in this get-acquainted game, in which they uncover the real identity of a fellow classmate. Give each student an index card and ask them to each record four clues about themselves. At the bottom of their cards, they should sign secret code names, such as Art or Skippy. Gather up the cards and, later on, hand them out randomly. Challenge everyone to find the student who matches the clues on his or her card. In this brain-boosting activity, students move from classmate to classmate asking questions to learn the identity behind the code name. The catch? They must avoid using any of the words on the clue card!

Switch!

Here's a great indoor or outdoor game to get students actively learning about each other! With the students in a circle, ask an open-ended question, such as "Have you ever been to the zoo?" Everyone who answers "yes" moves to the middle, while the rest of the class remains in place. Invite one or two students to briefly tell the class about their zoo trips. When they finish their stories, everyone steps back into the circle. Continue with new questions such as, "Do you have a brother?" or "Do you like to play baseball?" and once again, ask for quick stories. As the class becomes familiar with the rules of the game, let the kids take turns asking the questions, and you can join the circle, too.

Welcome Bags

Use these party favors to send positive messages to students on the first day of school. For each student, fill a resealable plastic bag with the following objects: an eraser, to signify that it's okay to make mistakes; a small plastic gem that means each one of us is valuable; a little pack of Smarties® candies to show there are many different kinds of "smart"; a stick of gum so we all stick together; a star because we always shine and do our best; and a heart to show your classroom is a safe and caring place. Hold up the objects one at a time and reveal their hidden meanings.

The Penny Jar

Here's a getting-to-know-you activity that really makes "cents"! Fill a small jar with pennies. Pass the container around and invite students to remove as many or as few coins as they wish. Explain that for each penny they take, they must share one piece of information about themselves. For example, if a student chooses three pennies, she might share, "I have three sisters," "I take karate," and "I am a good builder." Remember to take your turn with the jar, too, and let everyone keep the pennies!

Hats Off to a New Year!

Greet students at the door with party hats and a quick craft activity that will get everyone warmed up and ready for learning. Ask each child to decorate a colored party hat in a personal way. Prepare a pile of magazines and construction paper, and invite students to draw, cut out, and glue on pictures of a favorite food, a sports team logo, a pet, or a favorite star. They can cut out letters for their names, and then add glitter or sequins. Encourage students to check out one another's hats and discover the interests they share.

Create a Time Capsule

Help your students set personal goals by creating individual time capsules for the year! Each student folds a sheet of paper into three columns, like a simple brochure. The first column is labeled "Five Things I Hope For," the middle column "Five Things I Have Accomplished," and the last column "Five Things I Hope to Accomplish in This Class." Ask students to write five things for each column and then to decorate their page with a photograph and their own designs. Designate a special box for your time capsule. Store it until the last day of school, when students can reread and reflect, and set new goals for next year.

Να παίξω λίγο ακόμα μαμά;

  Πριν 30 χρόνια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (1991) διακήρυξε το παιχνίδι ως «καθολικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της παιδικής ηλικίας», η ...